با توجه به این که معاشرت وارتباط سازنده با دیگران یکی از مهم ترین واصلی ترین نیازهای روحی وروانی انسانها است.که در تکوین شخصیت اجتماعی ،اخلاقی وفرهنگی تاثیر انکار ناپذیری داردوبه زندگی انسان جهت می دهد لذا پژوهش حاضر درصدد است که با کمک دیدگاه قران کریم واحادیث نقل شده نحوه اداب ومعاشرت صحیح را شناسایی کرده وبه بیان مفاهیم وروشهای اداب ومعاشرت ورعایت حقوق یکدیگر وجایگاه ان از دید اسلام بپردازد.به منظور دستیابی به این اهداف وبا توجه به این که موضوع پژوهش امری نطری است از روش توصیفی تحلیلی استفاده کرده وازایات قران ونهج البلاغه وکتب روایی واحادیث در رابطه با اداب ومعاشرت بهره برده ونتایج زیر به دست امده وازانجایی که بسیاری ازمحاسن ورذایل اخلاقی در جامعه از معاشرتها نشات می گیرد به همین دلیل مسلمان باید معاشران خویش را با صلاحدیددین خود انتخاب نماییم یعنی در خصوص این که با چه کسانی باید معاشرت نمود وبا چه کسانی نباید معاشرت نمودباید نظراسلام را سوال کنیم اداب ومعاشرت در اسلام ریشه در شناخت واگاهی وادراکات عمیق قلبی وشهودی دارندولذاانسان هراندازه از اگاهی وشناخت وادراکات عمیق قلبی ،ارادت وسلامت روانی برخوردارباشد اداب اخلاقی انسانی دررفتارایشان بروزمی کند از نظر اسلام معاشرت دارای اصول وضوابطی است که فرد مسلمان باید در معاشرتهای خود کلیاتی را رعایت کند مانند معاشرت با دیگران(معاشرت با والدین،معاشرت با فرزند،همسر،همسایه،دوستان و........)می باشدکه باید طبق دستورات خداباشدکه لازمه ان اصلاح نیت است دوم انتخاب دوست ومعاشر سوم اعتدال در معاشرت ورعایت حفوق معاشر که رعایت ان مایه استحکام پیوندهای اجتماعی می گرددبدین منظور جهت اشنایی بیشتر با موازین اخلاقی اسلام وکوشش درتنظیم روابط اجتماعی خود با دیگران و تبیین هرچه بیشتر جایگاه اداب ومعاشرت از نظر دینی موضوع اداب ومعاشرت در اسلام راکه یکی از موضوعات مهم وقابل دقت وپژوهش است را به عنوان موضوع تحقیق انتخاب نموده وبه بررسی جایگاه اداب ومعاشرت در اسلام پرداخته شده است . مطالعه این تحقیق می تواند منبع مهم وارزشمندی برای کسب اطلاعات واگاهی بیشتر با نحوه درست ارتباط برقرار کردن واشنایی باروشها ی معاشرت صحیح رعایت حقوق یکدیگردر زندگی فردی واجتماعی هر انسانی باشد.