بازارهای مالی به خصوص بازار سهام نقش کلیدی در تجهیز و هدایت وجوه موجود در کشور به سمت بخش های تولیدی و صنعتی و به تبع آن بهبود رشد اقتصادی دارند. به عقیده برخی اقتصاددانان مثل شومپیتر و جون رابینسون گسترش بازارهای سرمایه موتور رشد اقتصادی کشورهاست. ازاین رو شناسایی رفتار سرمایه گذاران و متغیرهای تأثیر گذار بر قیمت و بازده سهام در این بازارها اهمیت زیادی پیدا کرده است. ازجمله عواملی که بازده سهام را تحت تأثیر قرار می دهد سیاست های پولی و مالی دولت ها است. مشخص کردن میزان و نحوه ی اثرگذاری این سیاست ها بر بازده سهام در بسیاری از سیاست گذاری های اقتصاد کلان می تواند مفید واقع شود، تا مراجع سیاست گذار بتوانند با اجرای سیاست های مناسب موجب رونق و گسترش بورس و درنتیجه رشد و توسعه ی اقتصادی کشور شوند. در این پژوهش تأثیر سیاست های پولی (شاخص نرخ رشد نقدینگی) و مالی (شاخص کسری بودجه دولت) بر بازده بازار سهام ایران طی دوره 1390:4- 1373:4 با استفاده از مدل خود توضیح با وقفه های گسترده (ardl) تحلیل و بررسی شده است. جهت آزمون فرضیه¬های پژوهش از سه روش علیت تودا یاماموتو، آزمون ardl و الگوی تصحیح خطا ecm استفاده شده است. برآورد آزمون علیت تودا یاماموتو نشان می دهد یک رابطه علیت یک طرفه از سیاست های پولی و مالی به شاخص بازده بازار سهام ایران وجود دارد. نتیجه آزمون ardl نشان می دهد که یک رابطه مثبت کوتاه مدت بین شاخص بازده بازار سهام و سیاست پولی برقرار است، بین شاخص بازده سهام و سیاست مالی یک رابطه بلندمدت منفی وجود دارد. نتایج برآورد الگوی تصحیح خطا ecm حاکی از آن است که در هرسال حدود 11 درصد عدم تعادل به سمت تعادل بلندمدت تعدیل می شود.