مفهوم سبک زندگی از زمره مفاهیمی است که در حوزه جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی برای بیان پاره ای واقعیت های فرهنگی، آنرا مطرح و به کار می برند. سبک زندگی معنایی است که از ارتباط موثر و در هم آمیختگی عوامل متعددی که در چگونگی نوع زندگی انسان تاثیر می گذارد، بوجود آمده است و در کل از مجموعه عواملی که بطور نظام مند با هم در ارتباط هستند و یک شاکله کلی فرهنگی و اجتماعی را پدید می آورند، تشکیل شده است. و در این بین قرابت بسیاری با مفهوم هویت پیدا می کند. هویتی که برای انسان مدرن امروزی در لابلای ساختمانهای سر به فلک کشیده و خیابانهای شلوغ امروزی، به گمشده ای تبدیل گردیده است، و در اینجاست که پرداختن به ظاهر و سیمای شهر به عنوان کالبد انسان مدرن بشدت مورد توجه قرار می گیرد. انسان امروزی که به دلیل هجوم تحریکات عصبی ناشی از شلوغی و بی نظمی و ناهماهنگی عناصر بصری شهری، به تدریج خود را گمشده و بی هویت می یابد، نیازمند لحظه ای برای استراحت و کشف تصاویر پایدار آشنا برای لختی درنگ و یادآوری خویشتن خویش است.و تنها در این صورت است که ابعاد کالبدی و اجتماعی فضا در همسویی با هم قرار داشته و خودجوشی زندگی شهری و شکوفایی آن تحقق می یابد؛ در این فضاست که تنوع و تفاوت فردی در عین پایداری اجتماعی حفظ می شود، یا به بیانی دیگر در این فضاست که می توان به حق بودن دست یافت: می توان هر کسی بود، فارغ از توان اقتصادی، جنسیت، تحصیلات و ... ؛ در این فضا حقوق انسانی افراد در دسترسی به الزامات زندگی شهری رعایت شده و میزانی از عدالت بر آن حاکم می شود؛ افراد حق انتخاب میان شرکت فعال در کنش های جمعی و تعاملات دوسویه و نیز خلوت گزینی و آرامش یافتن از بار زندگی شهری را دارند؛ خاطرات جمعی شهر شکل گرفته و فضا علاوه بر «شکل» برخوردار از «شاکله ای» می شود که در اذهان افراد به مثاب? امری مشترک باقی می ماند. و در جهت رسیدن به این مهم، مقالات و کتاب ها و نظریه ها و مجموعه عکس های بسیاری توسط نظریه پردازان و صاحب نظران و هنرمندان تهیه و ارائه شده است، ما نیز در این پژوهش با رویکرد نشانه شناسانه به سراغ خیابان های تهران رفته و به بررسی انواع آلودگی های بصری آن پرداخته ایم.