مقدمه: شب ادراری یکی از مشکلات شایع در کودکان در سنین مدرسه می باشد. این اختلال نه تنها کودک بلکه تمام خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند روابط کودک با خانواده را تحت الشعاع خود قرار دهد. شب ادراری به دفع بی اختیار ادرار بعد از سن 5 سالگی اطلاق می شود و این سنی است که انتظار می رود کودک کنترل کامل مثانه خود را در شب به دست آورده باشد. در بیشتر موارد زمانی که عدم وجود یک اختلال ادراری تناسلی ثابت شده باشد، شب ادراری به عنوان شب ادراری اولیه در نظر گرفته خواهد شد. بعبارت دیگر زمانی شب ادراری اولیه مد نظر خواهد بود که کودک با وجود اتمام 5 سالگی و عدم وجود هیچ اختلال اورولوژیکی، حداقل 2 بار در ماه خودش را خیس کند. زمانی این اختلال ثانویه تلقی خواهد شد که بعد از 6 ماه خشک بودن بستر دوباره کودک دچار بی اختیاری شود. روش کار: این مطالعه یک مطالعه مورد شاهدی می باشد که در آن 30 کودک 5 سال و بالاتر که معیارهای شب ادراری اولیه را دارند بعنوان گروه مورد در نظر گرفته شدند و 30 کودک که از نظر سن، جنس و اطلاعات دموگرافیک همسان سازی شده اند به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. جمع آوری اطلاعات، شامل انجام معاینه بیماران توسط مجریان و کارورز مربوطه، شناسایی هر گونه اختلال جسمی ودر نهایت تکمیل پرسشنامه سنجش اختلال خواب بر مبنای معیار های روان پزشکی dsm-iv-tr بود و نتایج با استفاده از نرم افزار آماری 16spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: توزیع فراوانی بیخوابی اولیه ، ریتم شبانه ، خوابگردی، ریتم تنفسی و کژ خوابی در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنی دار نداشت.(p?./.5) و توزیع فراوانی وحشت خواب، کابوس، نارکولپسی و پرخوابی در گروه مورد و شاهد تفاوت آماری معنی دار داشت. نتیجه گیری: بطور مشخص اختلالات پر خوابی، کابوس در خواب، وحشت خواب و نارکولپسی بطور معنی داری در گروه مورد معنی دار بوده است و به این معناست که اختلالات فوق در بیماران مبتلا به شب ادراری اولیه ذکر شده شایع تر می باشد. با توجه به نتیجه گیری فوق توصیه می شود تمامی کودکان از نظر اختلالات خواب مخصوصاً موارد بالا بررسی شوند.