حکمرانی را می توان نفوذ هدایت شده در فرآیندهای مختلف از جانب قدرت های بزرگ تعریف کرد که مکانیزم های مختلف و پیچیده ای در آن درگیر هستند. به عبارت دیگر حکمرانی جهانی فرآیندی است که از طریق آن دولت حکمران تصمیمات مهم خود را اتخاذ و مشخص می کند چه کسانی در این فرآیند درگیر شوند و چگونه وظیفه ی خود را به انجام رسانند. رژیم های بین المللی یکی از مهم ترین و نافذترین بازوهای اجرایی دولت ها در عرصه ی حکمرانی جهانی می باشند که می توانند کلیدی ترین نقش را در این امر ایفاء نموده و بیشترین منفعت را برای دولت متبوعشان به ارمغان آورند. در حقیقت رژیم ها قواعد و ارزش هایی را به وجود می آورند که رفتار بازیگران بین المللی را تنظیم و هدایت کرده و به عنوان مکانیزم های همکاری بین دولت ها مطرح هستند و ایجاد اعتماد و امنیت کرده و به ثبات نظام بین الملل یاری می رسانند.