زندگی افراد در معرض حوادث و بلایای طبیعی قرار دارد. ترس افراد آنها را به پیشگیری، پیش بینی و مقابله با این بلایا فرامی خواند. بیم از واژه بیمه گرفته شده و بمنظور احتراز از حوادث میباشد .اما در زبان انگلیسی، فرانسه و عربی از تأمین و امنیت گرفته شده است. در جامعه سنتی و در دوران زندگی روستایی که روابط بر پایه ی خانواده و قبیله بود در هنگام ورود خسارت تمام قبیله به همیاری فرد ضرر دیده میآمدند. امروزه با توجه به تغییر ساختارهای اجتماعی و تبدیل زندگی روستایی به شهرنشینی، افزایش جمعیت کم شدن میزان تعلق و وابستگی به خانواده این روش جوابگو نمیباشد با توجه به این موقعیت نهاد جدیدی به نام بیمه شکل گرفت. در این راستا و به زبانی ساده، به پیمانی که بین بیمه گر و بیمه گزار انعقاد می گردد، عقد بیمه اطلاق می شود و اصول حاکم بر آن به گونه ای است که آن را از سایر عقود متمایز می گرداند. به نحوی که در حقوق بیمه یا در سایر عقود چنین اصولی حاکم نیست یا اگر حاکم باشد، ضمانت اجرای تخلف از آن اصل، خفیف تر از ضمانت اجرای عدم رعایت آن است در بیمه نباید منشأ سودآوری برای بیمه گزار باشد (اصل جبران خسارت) حق رجوع بیمه گر به مسئول حادثه زیانبار (اصل جانشینی) عملیات بیمه بر پایه تئوری احتملات استوار است و حق بیمه بر مبنای درصد احتمال وقوع خطر تعیین می شود (اصل احتمال) خطر در بیمه عنصر اساسی است. خطر مورد بیمه باید محتمل الوقوع باشد (اصل خطر) عدم امکان بیمه نمودن مجدد، موضوع بیمه (اصل تعدد). تلاش در راه توزیع خطرات و توزیع جهانی ریسک (اصل اتکایی).