نام پژوهشگر: زینب صابریان
زینب صابریان فرزین یغمایی
گوناگونی در دستگاه های نمایش تصویر، نیازمند این است که تصاویر بتوانند در اندازه های مختلف نمایش داده شوند و در عین حال کیفیت آن ها حفظ شود و جزئیات مهم قابل دیدن باشند. روش های مختلفی برای کاهش اندازه ی تصاویر ارائه شده است که برخی تنها با توجه به ویژگی های هندسی و برخی با توجه به محتوا، اندازه ی تصویر را کاهش می دهند. کاهش اندازه ی تصاویر با توجه به محتوا روشی کارآمد است که سعی می کند کاهش اندازه را با حذف نواحی کم اهمیت تصویر اجرا کند، به طوری که کمترین خرابی در تصویر رخ دهد. روش استاندارد¬ی که برای کاهش اندازه با توجه به محتوا ارائه شده است، کاهش اندازه مبتنی بر حذف درز است که درز هایی از تصویر که کمترین اهمیت را دارند، می یابد و حذف می کند. درز به مسیری پیوسته از پیکسل ها در راستای افقی یا عمودی در تصویر گفته می شود. اهمیت هر نقطه از تصویر با محاسبه تابع انرژی به دست می¬آید. از مشکلات روش حذف درز می توان به کندی و عدم توانایی آن در حفظ کیفیت برخی تصاویر اشاره کرد. در این نوشتار دو روش برای بهبود روش حذف درز ارائه شده است که یکی برای افزایش سرعت و دیگری برای بهبود کیفیت تصاویر خروجی است. روشی که برای رفع مشکل کندی این الگوریتم ارائه شده است، حذف درز با استفاده از بلوک بندی است. این روش، ابتدا اندازه ی تصویر را کاهش می دهد و سپس الگوریتم را روی آن اعمال می کند و در نهایت تناظری بین تصویر کوچک شده و تصویر اصلی به دست می¬آورد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که سرعت این الگوریتم در بدترین حالت بیشتر از 50 درصد نسبت به الگوریتم استاندارد افزایش داشته است و این در حالی است که کیفیت تصویر همچنان در سطح قابل قبولی باقی می ماند. روش دیگر که برای بهبود کیفیت تصاویر ارائه شده است، حذف درز با استفاده از الگوریتم ژنتیک است. این روش سعی می کند با استفاده از الگوریتم ژنتیک کم انرژی ترین درز ها را برای حذف کردن بیابد. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که این روش بهتر از روش استاندارد محتوای تصویر همچون خطوط راست را حفظ می کند.