در مسائل مربوط به مهندسی عمران با پارامترها و متغیرهایی مواجه می شویم که دارای مقادیر ثابت و معین نبوده و ماهیت تصادفی دارند، بنابراینارزیابی این مسائل با نوعی عدم قطعیت مواجه می گردد. در این گونه مسائل با تعریف تابعی از متغیرهای تصادفی به عنوان تابع شرایط حدی که مرز بین سلامت و خرابی را مشخص می کند، ارزیابی احتمال خرابی و یا مکمل آن یعنی قابلیت اعتماد سازه امکان پذیر می¬گردد. اعمال این عدم قطعیت ها و محاسبه احتمال خرابی در عمل به دلیل حجم محاسبات بالا بسیار وقت گیر می¬باشد. در این پژوهش با استفاده از روش سطح پاسخاصلاح شده و همچنین استفاده از تحلیل دینامیکی افزایشیبر آنیم تا احتمال خرابی چند قاب خمشی فلزی را در برابر بارگذاری زلزله محاسبه کنیم. یک ساختمان قاب خمشی معیوب قبل و بعد از بهسازی و همچنین ساختمان مجهز به دیوار برشی فولادی با استفاده از قابلیت اعتماد مورد ارزیابی قرارگرفته و منحنی های شکنندگی در سطوح عملکردی مختلف برای این سازه ها ترسیم خواهد شد. میزان کارایی اتصالات و عملکرد آن ها قبل و بعد از مقاوم سازی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. اتصالات سازه اولیه از نوع کاهنده بوده و در مدل سازی مورد توجه قرار گرفته است. عدم قطعیت های شناختی شامل پارامترهای اتصالات برای تیر و ستون به صورت جداگانه خواهد بود و عدم قطعیت ذاتی مربوط به بارگذاری (رکورد تا رکورد) در نظر گرفته می شود. نتایج نشان داد که در سطح عملکرد io دو سازه قاب خمشی مشابه یکدیگر عمل می کنند اما در سطح عملکرد cp سازه با اتصالات کاهنده احتمال خرابی کمتری دارد. در نهایت سازه به دیوار برشی فولادی مجهز شده و منحنی های شکنندگی برای آن ترسیم خواهد شد. نتایج نشان داد که استفاده از دیوار برشی فولادی تأثیر زیادی در افزایش ظرفیت سازه دارد.