هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی ارتباط با خداوند بر اساس رویدادهای زندگی، هوش معنوی و ترسیم روند زندگی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی و در قالب یک طرح همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه سالمندان 60 سال و بالای 60 سال شهر همدان تشکیل می دادند. از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای 200 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ارتباط با خدای مظاهری و پسندیده، پرسشنامه رویدادهای زندگی پیکل، پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری و همچنین تکنیک ترسیم روند زندگی استفاده گردید. جهت تحلیل نتایج، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی به کار گرفته شد. یافته ها: بین رویدادهای زندگی و ارتباط با خدا رابطه معکوس و معناداری وجود دارد (p<05 ). بین ارتباط با خدا و هوش معنوی رابطه معنادار وجود دارد (p<05). همچنین بین ارتباط با خدا و ترسیم روند زندگی نیز رابطه معنادار وجود دارد (p<05). مدل پژوهش حاضر 15 درصد از تغییرات ارتباط با خدا را پیش بینی کرد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش معنوی 45 درصد، رویدادهای زندگی حدود 31 درصد و ترسیم روند زندگی 28 درصد از تغییرات ارتباط با خدا را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: ارتباط با خدا در کاهش فشار روانی رویدادهای زندگی تاثیر معناداری دارد. با افزایش میزان هوش معنوی، میزان ارتباط با خدا در بین افراد نیز بالا می رود. همچنین با افزایش ارتباط با خدا، ترسیم روند زندگی به سمت بالاتر و خوشایندتر سوق پیدا می کند.