خیابان که حضور اتومبیل از اصلی ترین دلایل پیدایشش به شمار می رود با پذیرش بخشی از فعالیت های گذشته گذرها و معابر عمومی محلات، با چالش ها و مفاهیم جدیدی مواجه گردید. حل این معضلات با توجه به انسانی تر شدن شهرها نیازمند راه حلی جدید شد. پیاده مداری راه حلی که در کنار کارکردهایی از قبیل پرسه زنی، گذران اوقات فراغت، نشستن، دیدن و دیده شدن نقش خیابان را به چیزی فراتر از گذر سواره ارتقاء بخشید.در این پژوهش علاوه بر ضرورت های اقتصادی، زیست محیطی و بهداشتی با توجه به شرایط خاص سایت مورد بررسی، ضرورت های اجتماعی، فرهنگی و هویتی پیاده مداری خیابان را برجسته می سازد. هدف این تحقیق نیز ایجاد محوری است با هویت و عنصری برجسته در تصویر ذهنی شهروندان جهت تشویق عابر پیاده به منظور حضور در فضای شهری و فراهم شدن بستر تعاملات اجتماعی جهت پیوند فضایی بین دو هسته شهری آران و بیدگل. روش تحقیق بیشتر در قالب توصیفی تحلیلی، روش گردآوری داده ها به روش های کتابخانه ای و میدانی و روش تجزیه و تحلیل نیز کیفی و توصیفی می باشد. بدین منظور در این پژوهش ابتدا در قالب مبانی نظری، مفاهیم و تعاریف مربوطه با فضای شهری و پیاده مداری، تاثیر و نقش خیابان در طول تاریخ و آراء نظریات اندیشمندان و جنبش های شهرسازی در موضوع تحقیق مورد بررسی قرار گرفته و پس از بررسی نمونه های مشابه با موضوع تحقیق در سطح ایران و جهان، چارچوب نظری مطالعه تعیین می گردد. در ادامه پس از ارائه مطالعات تجربی خیابان نواب آران و بیدگل به تحلیل و تجزیه با روش swot پرداخته و در فصل آخر با ارائه اهداف کلی و عملیاتی، راهبردها و سیاستها (اسناد هدایت طراحی) و راهنماهای طراحی، تدوین می گردد.