چغندرقند یکی از محصولات استراتژیک کشور است که از نظر غذایی دارای بازدهی بالایی است. این محصول بطور مستقیم( از طریق تولید قند و شکر) و غیرمستقیم( از تأمین خوراک دام) بخشی از نیازهای مردم را تأمین می کند. هدف از تحقیق حاضر بررسی عوامل موثر بر تولید و سطح زیرکشت چغندرقند در شهرستان میاندوآب و برآورد توابع عملکرد( تولید) و سطح زیرکشت جهت تعیین میزان و شدت تأثیر عوامل مختلف بر عملکرد و سطح زیرکشت و بکارگیری نتایج به دست آمده جهت اتخاذ سیاست های مناسب در رابطه با افزایش عملکرد و سطح زیرکشت چغندرقند در شهرستان میاندوآب می باشد. برای نیل به اهداف تحقیق از داده های سری زمانی1370-1390 استفاده شده است. جهت برآورد تابع عملکرد و تابع سطح زیرکشت، از بین توابع موجود تابع تولید متعالی لگاریتمی به دلیل انعطاف پذیری زیاد، ثابت نبودن کشش جانشینی و کشش تولیدی متغیر که قادر به نشان دادن سه مرحله تولید می باشد انتخاب شده است. و از نرم افزار(eviews ) جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد تابع عملکرد نشان می دهد که از متغیرهای مستقل بذر، مکانیزاسیون، مقدار بارندگی به دلیل موثر بودن بیش از حد بهینه استفاده شده است که باعث کاهش محصول چغندرقند می شود. کشش و بهره وری نهایی منفی برای این نهاده نشان می دهد که بازدهی نسبت به مقیاس نزولی و تولید در مرحله سوم می باشد. نتایج برآورد تابع سطح زیرکشت نیز نشان می دهد که متغیرهای قیمت چغندرقند و هزینه نیروی کار به عنوان متغیرهای موثر شناخته شده اند. منفی بودن کشش و بهره وری نهایی این نهادها نیز نشان دهنده تولید در مرحله سوم می باشد. که راهکارهای جهت استفاده بهینه و اقتصادی از این نهاده ها در این مطالعه پیشنهاد شده است.