هدف اصلی این پژوهش مطالعه تطبیقی میزان سلامت اجتماعی دانشجویان پسر خوابگاهی –خوابگاه شهید ورامینی- و دانشجویان غیر خوابگاهی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی و عوامل موثر بر آن میباشد. در این تحقیق از روش پیمایش استفاده شده است، روش نمونه گیری در این تحقیق، روش نمونه گیری تصادفی ساده میباشد که در آن تعداد 180 نفر دانشجو بعنوان حجم نمونه (با استفاده از فرمول کوکران) انتخاب شده اند که بصورت مساوی، پرسشنامه بین دو جامعه آماری (90 نفر خوابگاهی و 90 نفر غیر خوابگاهی) پخش شده است. در این تحقیق داده های پژوهش با استفاده از دو روش کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. همچنین در این پژوهش از دو تکنیک آمار توصیفی و استنباطی به همراه جداول دو بعدی جهت بیان روابط همبستگی و از آزمون های آماری مانند آزمون "کی دو"، "وی کرامر" و "گاما" استفاده شده است، برای پردازش داده ها و اجرای آزمون های آماری و ... نیز از نرم افزار آماری spss استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش به شرح زیر میباشد: یافته های پژوهش نشان داد که بین وضعیت سکونت دانشجویان با میزان سلامت اجتماعی آنان رابطه معناداری وجود دارد همچنین بین میزان برخورداری دانشجویان از "مهارت های ارتباطی"، "نحوه گذران اوقات فراغت"و "پایگاه اقتصادی- اجتماعی" با میزان برخورداری آنان از سلامت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد اما بین میزان برخورداری دانشجویان از باورهای مذهبی و میزان سلامت اجتماعی آنان رابطه معناداری وجود نداشت و در واقع این فرضیه رد شد پس در نهایت میتوان گفت که در این تحقیق فرضیه اصلی تحقیق بعلاوه سه فرضیه فرعی تایید و یک فرضیه نیز رد شد.