مدیریت حیات وحش اغلب بر حفاظت، تکثیر و پرورش جمعیت های حیات وحش و نیز فراهم کردن زیستگاه مناسب مورد نیاز برای زندگی حیات وحش استوار می باشد. بر اساس سوابق 10 ساله خسارت وارده از ناحیه حیات حش، گراز در 20 استان کشور به عنوان اولین اولویت آسیب رسان معرفی شد که به دلیل گستره وسیع پراکنش، ویژگی های رفتاری، انقراض دشمنان طبیعی، حرام گوشت بودن و سازش پذیری بالای این گونه می باشد. بی شک اولین گام در پیشگیری از خسارت، شناسایی وضعیت گونه می باشد. از دیگرسو، اعضای تیره خوک-شکلان یکی از موفق ترین پستانداران بوده اند، اما به لحاظ نیاشناسی و آرایه شناسی مورد بررسی قرار نگرفته اند. این دلایل لزوم مطالعه بر روی این گونه آسیب رسان را مضاعف می کند. از خانواده خوک ها تاکنون یک گونه در ایران شناسایی شده است. در این مطالعه، dna میتوکندری 33 گراز وحشی شمال شرق با روش نمکی استخراج و سپس توالی 647 نوکلئوتید ناحیه کنترل به منظور بررسی تنوع ژنتیکی بر اساس این ناحیه از ژن با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز تکثیر گردید. داده های مولکولی به روش های محتمل ترین درخت (maximum likelihood)، میان بر ترین درخت (maximum parsimony)، درخت بیزین (baysian)، اتصال همسایگی (neighbour joining) و شبکه های هاپلوتایپی که با کمک نرم افزارهای paup 4 beta، mega 5، mrbayes 3.1، tcs و network 4 ترسیم گردیدند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاکی از وجود جریان ژنی موثر میان جمعیت های این گونه در استان های مازندران، گلستان و سمنان با جمعیت های امتداد دامنه های شمالی البرز در خراسان رضوی می باشد اگرچه این ارتباط موثر به طور جداگانه ای میان جمعیت های گراز وحشی در امتداد دامنه های جنوبی رشته کوه البرز در خراسان رضوی را نشان می دهد. این نتایج لزوم مدیریت وسیع مبنی بر اصول بوم شناختی، اقتصادی و جامعه شناختی جهت کنترل جمعیت های گراز وحشی را تایید می کند.