بسیاری از انسان ها در باب ارزیابی افعال، قائل به مفروض گرفتن امری در فعل هستند که آن را اخلاقا نادرست می نماید. پیش فرض ذهنی ما بنا بر مبدا آغازین حکم اخلاقی متفاوت است. برای مثال انسان در مواجهه با قتل یک فرد بی گناه، بر اساس پیش فرض اخلاقا نادرست خود، این فعل را امری قبیح می شمارد و از سوی دیگر در مواجهه با صداقت،آن را اخلاقا درست حسن میداند. دررابطه با مبنای تحقق الزامات اخلاقی دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. عده ای قائلند این الزامات برگرفته از آداب و رسوم اقلیمی است و لیکن واقعیت فعل ،ما به ازایی نسبت به درست و یا نادرست ندارد . این دیدگاه موسوم به نیست انگاری است . اما در مقابل این دیدگاه عده ای قادلند که واقعیت فعل دارای ما به ازایی است . لذا درست یا نادرست به واقعیت خود فعل بر می گردد. حوزه های اخلاقی متفاوتی قایل به این دیدگاه هستند اما در این تحقیق خصوصا در حوزه دینی و عقلانی مورد توجه قرار گرفت که هر یک از آنها قایل به الزامات اخلاقی و درستی و نا درستی فعل بوده اند....