به موجب عقد نکاح زن و شوهر در مقابل همدیگر دارای حقوق و تکالیفی می¬شوند، که یکی از تکالیفی که به عهده زوج قرار می¬گیرد، نفقه زوجه می¬باشد. اما تکلیف شوهر به پرداخت نفقه تا زمانی ادامه دارد که بتوان او را سرپرست خانواه نامید و به همین دلیل است که پس از انحلال نکاح، جز در مواردی که قانون نام برده است، شوهر تکلیفی به پرداخت نفقه نخواهد داشت. یکی از وظایف زوجه پس از انحلال نکاح، نگهداری عدّه می-باشد. موجبات عدّه نیز عبارت است از: 1- طلاق به هر قسم 2- فسخ نکاح 3- انفساخ نکاح 4- وفات 5- وطی به شبهه 6- غیبت شوهر 7- انقضاء و بذل مدت. مطلقه رجعیه مستحق نفقه می¬باشد. در طلاق بائن زوجه در ایام عدّه مستحق نفقه نمی¬باشد، زیرا رابطه¬ی زوجیت به طور کلی قطع شده است، مگراینکه حامل باشد که در این صورت مستحق نفقه است. در عدّه¬ی فسخ و انفساخ نکاح نیز مانند عدّه¬ی طلاق بائن، اگر زن باردار نباشد مستحق دریافت نفقه نمی¬باشد. در عدّه¬ی وفات زن مستحق نفقه از ترکه¬ی شوهر نمی¬باشد و در این مورد فرقی میان حائل و حامل وجود ندارد. زن حامل در عدّه¬ی وفات مستحق نفقه از حصه¬ی حمل می¬باشد. در واقع در ارتباط با نفقه¬ی زوجه باید به گونه¬ای عمل کنیم که در راستای اجرای بندهای دوم و چهارم اصل بیست و یکم قانون اساسی گام برداریم و حقوق زن و شرایط ویژه¬ی او را نادیده نگیریم.