هدف از این پژوهش، بررسی عوامل اصلی موثر در تربیت دینی و روابط حاکم در بین این عوامل برای رسیدن به مدلی مطلوب در این زمینه بوده است. در مرکزیت مدل تربیت دینی قلب قرار دارد که اصلی ترین و مهم ترین عامل در تربیت دینی است. بعد از این عامل، عامل عقل ارزشی عاملی اصلی و اساسی است که در واقع همان وجدانیات محکم شده در درون انسان است که معیار تشخیص حق از باطل می‏باشد. جایگاه روییدن عقل ارزشی قلب است. در تربیت دینی باید به عامل علم نیز توجه کرد که از نگاه دین علم چیست و چگونه آن علم مورد تعلیم، تولید می‏شود. در این پژوهش انسان دینی نیز تعریف شده است که در واقع باید خروجی این مدل باشد که عوامل متکثری بر روی آن تاثیر می‏گذارند. البته عقلی که در مغز فعالیت می کند و پردازش حواس را بر عهده دارد به کنترل فرآیند تربیت دینی و منطقی بودن وجدانیات و هماهنگ بودن وجدانیات با ظواهر دین کمک شایان توجهی می‏کند. در نهایت برای کنترل قلب و رویش نهال عقل ارزشی بر روی قلب باید ورودی‏ها و خروجی‏های قلب را کنترل کرد و به پیش شرط رضای خدا برای فرمانده وجود آدمی (قلب) نیز توجه ویژه‏ای کرد. در این پژوهش از روش کتابخانه‏ای و مصاحبه‏های کیفی استفاده شده است. برای کنترل ورودی‏ها و خروجی‏های قلب باید از روش‏های مشارطه، مراقبه، محاسبه، معاتبه و معاقبه استفاده کرد. تصمیم گیری در قلب مراحل تصور، تصدیق، میل، شوق و رغبت، اراده و عمل را طی می‏کند. در این تحقیق قسمت کنشی فرآیند تصمیم گیری از درون قرآن و روایات ائمه معصومین(ع) مورد بررسی و مداقه بیشتری قرار گرفته است. از هر کدام از مفاهیم نیمرخ نظری تهیه شده است که نگارنده را با جنبه‏های مختلف مفهوم آشنا کرده است.