گسترش بازار سرمایه و فقدان دانش سرمایه گذاری بسیاری از سرمایه گذاران، نیاز به وجود و رشد صندوق‏های سرمایه‏گذاری‏ مشترک را ایجاب می کند. صندوق‏های سرمایه‏گذاری‏ مشترک به عنوان یکی از مهمترین واسطه های مالی نقش انتقال سرمایه را از سوی دارندگان منابع( آحاد جامعه) به سمت مصرف کنندگان منابع( شرکت های تولیدی و خدماتی و سایر) برعهده دارند. وجود قوانین اندک در این صندوق ها در مقایسه با سایر نهادهای مالی ایجاد سازوکارهای حاکمیت شرکتی را جهت جلوگیری از عدم کارایی و سوء استفاده های احتمالی ضروری می سازد. به همین دلیل مطالعه در خصوص رابطه بین حاکمیت شرکتی و عملکرد صندوق های سرمایه گذاری می تواند موضوعی قابل مطالعه و بررسی باشد، زیرا استقرار چنین ساختاری به عنوان یکی از پیش شرط های حفظ منافع ذی نفعان نقش مهمی را در عملکرد صندوق‏های سرمایه‏گذاری‏ مشترک ایفاء خواهد کرد. در این راستا تعداد 32 صندوق سرمایه گذاری مشترک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی دوره زمانی 1390-1391 انتخاب و ارتباط بین رتبه حاکمیت شرکتی و عملکرد آنها بصورت مقطعی مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد ارتباط غیر خطی بین حاکمیت شرکتی و عملکرد صندوق های سرمایه گذاری وجود دارد و این رابطه غیر خطی دارای نقطه مینیمم است، یعنی اعمال حاکمیت شرکتی در ابتدا سبب کاهش عملکرد صندوق ها شده و سپس باعث افزایش عملکرد آنها می‏شود. دلیل این امر می تواند به هزینه های اجرایی استقرار سازوکار حاکمیت شرکتی مربوط باشد، که برای صندوق پرهزینه خواهد بود. این یافته ها علاوه بر نشان دادن نقش اقتصادی حاکمیت شرکتی می تواند برای سرمایه گذاران از جهت انتخاب پرتفوی مناسب مفید باشد. همچنین این یافته ها تاکید مجددی برضرورت استقرار نظام حاکمیت شرکتی خصوصاً در صندوق های سرمایه گذاری است.