پژوهش حاضر با عنوان بررسی رابطه ی بین سبک های هویت، عزت نفس و خودپنداره با خوداثرمندی انجام شد. نمونه آماری شامل200 نفر(100 دختر و100 پسر) از دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر اردبیل بود که در سال تحصیلی 91-90 مشغول به تحصیل بودند و با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های سبک های هویت برزونسکی(isi- 6g)، خودپنداره ی کودکان (آهلووالیا)، عزت نفس کوپراسمیت و خوداثرمندی کودکان و نوجوانان (موریس،2001) صورت گرفت. نتایج حاصل از پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون ( به روش ورود) نشان داد، سبک های هویت اطلاعاتی و هنجاری ارتباط مثبت معنادار و سبک هویت سردرگم- اجتنابی ارتباط منفی معنادار با خوداثرمندی دارد و هر سه سبک هویتی پیش بینی کننده ی خوداثرمندی می باشند. همچنین از بین مولفه های خودپنداره، خودپنداره ی عمومی، عقلانی و اضطراب با خود اثرمندی در سطح 0.01 به صورت مثبت در ارتباط بودند. خودپنداره عقلانی، اضطراب و شهرت می توانند خوداثرمندی را پیش بینی کنند که از این میان خودپنداره شهرت به طور منفی پیش بینی کننده خوداثرمندی می باشد. همچنین تمام مولفه های عزت نفس با خوداثرمندی ارتباط مثبت معنادار داشته و از بین مولفه های عزت نفس، تنها عزت نفس عمومی خوداثرمندی را پیش بینی می کند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که با آموزش خوداثرمندی می توان به دانش آموزان کمک کرد تا سبک هویتی مناسب برگزیده، عزت نفس و خودپنداره خود را بالا برند.