شهر مشهد به پاس وجود مرقد مطهر امام رضا(ع) میراث فرهنگی و معماری ارزشمندی را در خود جای داده است که از جنبه های مختلف معماری، تاریخی، هنری، مذهبی و اجتماعی قابل مطالعه و بررسی هستند. یکی از این بناهای ارزشمند آرامگاه گنبد سبز می باشد، این بنا نه تنها از لحاظ معماری و ارزش کالبدی دارای اهمیت است بلکه از لحاظ ارزش های معنوی، احترام و هویت تاریخی دارای اهمیتی فزون برای مردم ساکن در مشهد می باشد. طبق متون و عکس های قدیمی بنای آرامگاه که قدمت آن حداقل به زمان شاه عباس دوم می رسد در داخل باغ ایرانی قرار داشته است، اما امروزه به دلیل خیابان کشی¬های دوره پهلوی نه تنها هیچ نشانی از باغ نمانده بلکه بنا بدون کوچکترین ارتباطی با محیط پیرامون خود در میانه ی میدانی که به یک گره ترافیکی مساله دار بدل شده باقی مانده است. این امر نه تنها خسارت ها و آسیب های فراوانی را بر کالبد بنا وارد ساخته بلکه سبب از بین رفتن حریم کیفی و منظری بنا شده و فضایی نامتناسب با هویت و رفتار جامعه را به وجود آورده است. این پژوهش بر اساس مطالعات میدانی و کتابخانه ای صورت گرفته و در تلاش است تا ضمن شناخت دقیق بنا و آسیب¬های آن به ارائه طرح مرمت بپردازد و از آنجایی که هرگونه عملیات مرمتی بر روی بنا بدون حل مشکل حریم استحفاظی بنا کاری عبث خواهد بود در تلاش است تا با بازیابی باغ پیرامونی آن و با توجه به نیاز امروز شهری به ارائه طرحی بپردازدکه بتواند ضمن حفاظت از بنا اصالت و هویت از دست رفته بنا را به آن بازگرداند.