در فرآیند تولید اتیلن با خلوص بالا، یکی از مراحل فرآیندی لازم، حذف مولفه های استیلن نامطلوب می باشد. روشی که دارای بیشترین راندمان می باشد هیدروژناسیون انتخابی استیلن است. استیلن به کیفیت مورد نظر می رسد بدون اینکه اتیلن هیدروژنه شود.( بدون افت اتیلن) در این تحقیق ابتدا پارامترهای تاثیر گذار بر طول عمر کاتالیست و افزایش راندمان و رسیدن به درصد تبدیل بالاتر استیلن به اتیلن بررسی شده و با استفاده از داده های عملیاتی و مدارک موجود در این شرکت و دیگر منابع علمی و مدلسازی برای این راکتور عملکرد آن مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. سپس با بهینه سازی و اعمال تغییرات در شرایط عملیاتی راکتور علاوه بر بیشتر شدن خلوص محصول اتیلن تا میزان 60 درصد، از هیدروژناسیون اتیلن و تبدیل آن به اتان جلوگیری خواهد شد. همچنین کارکرد راکتور در شرایط بهینه باعث دیرتر آلوده شدن بستر راکتور و کم شدن دفعات فرایند هزینه بر احیاء و همچنین طولانی تر شدن عمر بستر کاتالیستی خواهد شد. بنابراین علاوه بر صرفه اقتصادی بخاطر کاهش هزینه های احیا، با تولید بیشتر اتیلن باعث سودآوری بیشتر این شرکت نیز خواهد شد.