سیاست که در واقع حوزه و عرصه مدیریت جامعه است و وظیفه تنظیم اصول و قواعد حاکم بر روابط سیاسی میان نیروهای اجتماعی را دارد از دیدگاه اقشار، طبقه ها و گروه های مختلف قابل بررسی است. در این میان دانشگاه و دانشگاهیان و به طور کلی دانشجویانی که در رشته های متعدد و متنوع دانشگاه تحصیل می کنند نیز از دریچه خاصی به سیاست و مقولات مربوط به آن نگاه می کنند. از سوی دیگر به نظر می رسد محصلان و دانش پژوهان عرصه های مختلف علمی هم به لحاظ عملی و هم به لحاظ نگرشی، نسبت به امر سیاست گرایشات متعدد و متفاوت دارند. در واقع امر مذبور، مسئله ای است که به لحاظ تجربی و نظری، دغدغه نگارنده برای بررسی و پژوهش حاضر است. تفاوت هایی که به لحاظ روشی و محتوایی بین علوم طبیعی و علوم انسانی وجود دارد و نیز موضوع ها و مباحثی که در هر کدام از عرصه های فوق مورد مطالعه دانش پژوهان آن عرصه قرار می گیرد، همه و همه از جمله مباحثی است که بر گرایش و نگرش آنان نسبت به امر سیاست، از میزان و نحوه مشارکت آنان تا دیدگاه آنان نسبت به مشروعیت سیاسی و دیگر شاخص های گرایش سیاسی، اثر می گذارد. در این راستا پژوهش حاضر بر آن است تا رابطه بین رشته های مختلف تحصیلی( فنی و مهندسی، علوم پزشکی، علوم انسانی و ادبیات و هنر) و گرایش سیاسی دانشجویان با روش پیمایشی را مورد بررسی قرار دهد.