نام پژوهشگر: بهاءالدین رشیدزاده
حسن بهرامی مجتبی عباسیان
کوپلیمریزاسیون پلی پیرول با پلی استایرن ، فرایند پذیری و دامنه کاربرد را نسبت به پلی پیرول خالص بهبود می بخشد. روشهای پلیمریزاسیون زنده یا رادیکالی کنترل شده،مانند پلیمریزاسیون حد واسط شده ی نیتروکسیدی (nmp) و پلیمریزاسیون رادیکالی انتقال اتم (atrp)، سنتز انواع کوپلیمرها با وزن مولکولی کنترل شده و توزیع وزن مولکولی باریک را امکان پذیر می سازد. نانوکامپوزیتهای پلیمری تهیه شده باپرکننده های غیرآلی نسبت به ماتریکس خالص پلیمردرخواص فیزیکی بهبودقابل ملاحظه ای نشان میدهند.در این کار پژوهشی به کمک کوپل کننده ?-کلرو فنیل استیل کلراید،استایرن، پیرول و واکنشگرهای لازم،پلی استایرن پیوند شده بر روی پلی پیرول سنتز گردید.در پلیمریزاسیون استایرن از روشهای پلیمریزاسیون زنده یا رادیکالی کنترل شده مذکور کمک گرفته شدو پیرول با روشهای شیمیایی و الکتروشیمیایی پلیمریزه گردید.در نهایت کوپلیمرپیوندی رسانای الکتریکی تهیه شده با استفاده از مونت موریلونیت با روش ترکیب کردن در فاز محلول به نانوکامپوزیت پلی استایرن پیوند شده بر روی پلی پیرول(ps-g-ppy-nc) تبدیل شد. طیف ft-ir گرفته شده مشخص کننده ساختار کوپلیمر مورد نظر است.رسانایی الکتریکی نانوکامپوزیت با42% وزنی پلی پیرول با هدایت سنج چهارنقطه ای برابرs/cm041/0 بدست آمد.خواص نانوکامپوزیت به کمک تکنیکهای tga ، dsc ، tem ،xrd وgpc بررسی شد؛بالاتر بودن دمای تخریب نسبت به پلی استایرن وچند مرحله ای بودن تخریب، بیشتر بودن انحلال پذیری نسبت به پلی پیرول،پخش شدن نامنظم لایه های سیلیکات نانوذرات مونت موریلونیت در زمینه پلیمر و تشکیل نانوذرات با اندازه کمتر از nm70 از ویژگیهای انحصاری این نانوکامپوزیت است.