بیان مسئله: فلپ های پوستی پایه دار راندوم برای ترمیم نقایص پوستی و زیر پوستی همراه با فقدان بافت نرم استفاده می شوند، که امکان دارد با مکانیزم های مختلف دچار نکروز بخصوص در قسمت دیستال آن شود و می تواند باعث عوارض مهمی در ترمیم زخم گردد. برای رفع این مشکل روشهای مختلفی پیشنهاد شده اما هیچ یک نتوانسته اند به عنوان درمان قطعی در نظر گرفته شوند. یکی از این درمانها، داروهای ضد انعقادی هستند و هیرودوئید یک ضد انعقاد موضعی است که به عنوان درمان فلبیت و هماتوم کاربرد دارد. مواد و روش ها: ابتدا در تمام موش ها فلپ های cm11×3 ایجاد شد سپس در یک گروه 10 تایی از موش ها روزانه کرم هیرودوئید به محل فلپ مالیده شد و در محل فلپ 10 موش گروه کنترل روزانه از پایهء کرم استفاده شد، پس از 10 روز سطح فلپ تحت اندازه گیری و محاسبا ت مورفولوژی قرار گرفت یافته ها : میانگین سطح زنده فلپ پوستی در گروه کنترل 4.23 ±10.17 (mean±sd) سانتی متر مربع و در گروه هیرودوئید 3.63 ± 10.99 سانتی متر مربع بود. مقایسه اختلاف میانگین بین گروه ها نشان داد که مصرف کرم هیرودوئید بلافاصله بعد از جراحی اگرچه باعث افزایش سطح زنده فلپ شد اما اختلاف آماری معناداری با گروه کنترل پیدا نکرد (p>0.05). بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه مصرف موضعی کرم هیرودوئید تاُثیر قابل توجهی بر بقای فلپ پوستی راندوم نداشت.