نام پژوهشگر: سعیده گیوه چی
عبدالله زارع در نیانی حسن حکمت نیا
نوشتار حاضر کاربریهای شهر بهاباد بر مبنای وضعیت موجود شهر را مورد بررسی قرار می دهد سوالات تحقیق این بوده که آیا بین کاربری اراضی و شاخصهای اجتماعی رابطه وجود دارد؟ و دیگر اینکه آیا کاربری اراضی در شهر بهاباد موزون و مناسب است؟ روش اصلی این پژوهش مطالعه ی سرانه های شهری و مساحت کاربری های اصلی شهر و بررسی شاخصهای منتخب اجتماعی و رابطه آن با کاربری اراضی بوده است یا به عبارتی توصیفی و تحلیلی میباشد و گردآوری اطلاعات به صورت دریافت اطلاعات از ادارات مربوطه و سایت های آماری و برداشت های میدانی محقق بوده است. روش تجزیه و تحلیل نیز شامل روشهای همبستگی پیرسون و اسپیرمن (در فرضیه اول) و توصیف و تحلیل سطح و سرانه (در فرضیه دوم) می باشد. نتایج بررسی و مقایسه ی کاربری های اصلی شهر وضع موجود شهر سال 1388 بیانگر این است که توزیع فضایی بعضی از کاربری های شهر هم از نظر سرانه (به ازای هر نفر) شهری و هم از نظر سطح (مساحت) کاربری در وضعیت نامطلوب و نامتناسبی بوده و از سوی دیگر بین کاربریهای اراضی و شاخصهای اجتماعی توسعه براساس آزمون همبستگی پیرسون نتیجه 537/.- حاصل است این وضعیت بیانگر عدم تعادل و ناهماهنگی بین کاربری های شهری است که این موضوع از عدم دقت نظرکافی برنامه ریزان شهری در زمان تهیه کاربری های شهری در نادیده گرفتن ارتباط بین جمعیت شهری و سطوح مورد نیاز کاربری های ناشی می شود.