داستان یوسف وزلیخا یکی از زیباترین ودلنشین ترین داستانها وروایات دینی عاشقانه است ؛که در تاریخ دینی پیش از اسلام ریشه دارد ودر تورات وقرآن مجید نیز در سوره ی «یوسف» به تفصیل از آن سخن رفته است وخداوند متعال به سبب اهمیت ومنزلت آن ،«نام احسن القصص » را بــرآن نهاده است. علاوه برآن منبع قدسی ، در انواع ادبی رایج در کشورهای اسلامی نیز به تدریج بازتاب گسترده ای پیدا کرده است؛ به این معنا که داستانسرایان ونویسندگان این گونه فنون نوعاً به واسطه ی ذات ادبی آثار خود ،در برخورد با این قصه وروایت مجدد آن ،با آزادی عمل بیشتری عمل کرده اند . در هر صورت ،این روایات نسبتاً آزاد از یک قصه ی بسیار موجز قرآنی به صورت زنجیره ای در قصه های اخلاقی ،عشقی، عرفانی متصوفه وارد ودچار تغییراتی شده وحتی در پاره ای موارد با افسانه در آمیخته است. قصه ی یوسف وزلیخا چه به صورت مضمون ها ی شاعرانه وچه منظومه های حماسی ،غنایی وتعلیمی در ادبیات ما مجال ظهور یافته است؛که در این پایان نامه ضمن اشاره بدانها یکی از منظومه های غنایی ؛یعنی منظومه ی یوسف وزلیخای جامی از لحاظ درون مایه های فرهنگی،جفرافیایی، ادبی، ،عقاید وباورها، شخصیت های داستان مورد تحلیل وبررسی قرار گرفته است . ومقایسه ای اجمالی بین آنچه جامی گفته واندیشیده است با سایر مفسران ونویسندگان منظومه های یوسف وزلیخا انجام گرفته است