هدف اصلی این تحقیق، تبیین رابطه اعتماد با رفتارهای فردی و سازمانی شهروندی است. روش تحقیق حاضر، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق نیز شامل کلیه کارمندان اداره کل تأمین اجتماعی فارس و شعب پنج گانه شیراز است که با توجه به نمونه گیری صورت گرفته(217 نفر) از طریق روش نمونه برداری تصادفی طبقه ای متناسب و تجزیه تحلیل آنها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و ...، نتایجی به این شرح بدست آمد: بین اعتماد و رفتارهای فردی و سازمانی شهروندی در سازمان رابطه وجود دارد. به عبارتی روشن تر با افزایش اعتماد رفتارهای فردی و سازمانی شهروندی در سازمان افزایش می یابد.همچنین مشخص شد که بین اعتماد به مدیر و برخی از مولفه های آن یعنی شایستگی، خیرخواهی، صداقت ، عملگرا بودن و اطمینان داشتن به مدیر، با رفتارهای فردی و سازمانی شهروندی رابطه وجود دارد. اما بین یکی از مولفه های بعد اعتماد به مدیر یعنی ثبات رفتاری مدیر و رفتار فردی و سازمانی شهروندی رابطه معنی داری بدست نیآمد. در ادامه نیز معلوم گردید که، بین اعتماد به سازمان و برخی از مولفه های آن، یعنی صداقت، خیرخواهی، اطمینان به سازمان، با رفتارهای فردی و سازمانی شهروندی در سازمان رابطه وجود ندارد. اما بین ثبات سازمان و رفتار فردی و سازمانی شهروندی رابطه وجود دارد. همچنین بین اعتماد به مدیر و رفتارهای فردی شهروندی نیز رابطه وجود دارد. اما بین اعتماد به سازمان و رفتارهای سازمانی شهروندی رابطه معنی داری بدست نیآمد. در ادامه نتایج نشان دادند که متغیرهای جمعیت شناختی(جنسیت، سابقه کاری، تحصیلات، موقعیت سازمانی، و نوع استخدام) ارتباط معنی داری با رفتار فردی و سازمانی شهروندی ندارند. به طور کلی به این نتیجه رسیدیم که، برای تشویق این گونه رفتارها، باید مقوله اعتماد سازی در سازمان را، از طریق مولفه های شایستگی مدیر، صداقت مدیر، عملگرا بودن مدیر، اطمینان به مدیر و ثبات سازمان تقویت نمود.