تصمیم گیری مهمترین نقش یک مدیر است و فعالیتی است که مدیران روزانه با آن مواجه هستند. نوع تصمیم گیری بر میزان موفقیت و سلامت سازمانی بی تاثیر نیست. می توان گفت تصمیم گیری عبارت است از انتخاب یک راه از میان راه حل های مختلف. سلامت سازمانی نیز عبارت است از توانائی های سازمان برای بقائ خود و همچنین موفقیت سازمان در برخورد با عوامل مخرب خارجی. هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه ی میان انواع شیوه های تصمیم گیری ( آمرانه، مشورتی و مشارکتی) با سلامت سازمانی می باشد. در این پژوهش ابتدا به موضوع تصمیم گیری پرداخته شده است. نظریه ها و مدل های مختلف در مورد تصمیم گری مطرح شده است و در چارچوب نظری تحقیق سه نوع شیوه تصمیم گیری به عنوان متغیر های مستقل در نظر گرفته شده اند. این شیوه ها عبارتند از: تصمیم گیری آمرانه? تصمیم گیری مشورتی و تصمیم گیری مشارکتی. همچنین سطوح سلامت سازمانی نیز عبارتند از : سطح فنی? سطح اداری و سطح نهادی.جامعه آماری این پژوهش پانصد و هشتاد نفر از دبیران رسمی مدارس راهنمائی شهرستان کازرون می باشد که دویست و هفتاد نفر از آنان به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شده است. با توجه به این که این پژوهش یک پژوهش میدانی و پیمایشی است? با استفاده از پرسشنامه های استاندارد? داده ها? جمع آوری شده است که بعد از تجزیه و تحلیل آنها، این نتایج به دست آمده است: بین شیوه های تصمیم گیری (آمرانه و مشارکتی ) و سلامت سازمانی رابطه ی مثبت وجود دارد. بین شیوه ی تصمم گیری مشورتی و سلامت سازمانی رابطه ی معنی داری مشاهده نشد.