منطقه مورد مطالعه در شمال غربی ایران و در زون متالوژنی البرز باختری واقع می باشد. دگرسانی گرمابی وسیع و کانی سازی های مس به فرم افشان و رگچه ای و سرب و روی به شکل رگچه ای در این منطقه به چشم می خورد. در اندیس لوبین- زرده تزریق توده نفوذی چال- لوبین به سن الیگوسن به مجموعه های ولکانی کلاستیک ائوسن (سازندکرج) در امتداد ساختار و گسل های طولی و عمیق بلندی های طارم سبب ایجاد دگرسانی شدید گرمابی شامل دگرسانی فیلیک، آرژیلیک، پروپیلیتیک، سیلیسی، تورمالینی و دگرسانی آلونیتی شده است. این توده حاوی کانی های اصلی پلاژیوکلاز، پیروکسن، بیوتیت، هورنبلند، آلکالی فلدسپار، کوارتز و کانی های فرعی آپاتیت، زیرکن، کانی های اوپک، روتیل و اسفن می باشند. این توده عمدتاً از نوع کوارتز-مونزونیت، مونزونیت، تونالیت، کوارتز مونزودیوریت، گرانیت و میکرودیوریت می باشد. ماگمای این توده سرشت کالک آلکالن تا شوشونیتی و ویژگی متاآلومینوس دارد. موقعیت تکتونیکی این توده مرتبط با قوس های آتشفشانی می باشد. کانی زایی در منطقه لوبین- زرده در امتداد گسل ها و شکستگی های منطقه که ناشی از سرد شدن توده نفوذی و تکتونیک کلّی منطقه می باشند، صورت گرفته است. مهمترین کانی سازی های منطقه شامل کانی های اولیه اکسیدی (ایلمنیت)، سولفیدی (پیریت، کالکوپیریت، گالن، اسفالریت)، سولفاتی (باریت) و کانی های ثانویه اکسیدی یا هیدروکسیدی (هماتیت، گوتیت)، سولفیدی (کوولیت)، سولفاتی (آنگلزیت)، کربناتی (مالاکیت و آزوریت) می باشد. تیپ کانی سازی از نوع هیدروترمالی و به شکل افشان و رگه – رگچه ای می باشد.