هدف از انجام این تحقیق بررسی میزان بالندگی سازمانی کارکنان ناشی از آموزش های ضمن خدمت در دانشگاه علوم پزشکی شهر بوشهر است. تحقیق از نوع علّی – مقایسه ای است و جامعه آماری آن شامل کارکنان حوزهً معاونت بهداشتی دانشگاه می باشد که در سال 1388 به خدمت اشتغال داشته اند و تعداد آنها 550 نفر بوده و این گروه جامعه در دسترس تحقیق را تشکیل می دهند. گروه نمونه عبارت اند از تعداد 110 نفر از کارکنان آموزش دیده و 110 نفر از کارکنان آموزش ندیده که این افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین دو گروه مذکور انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت از پرسشنامه بالندگی سازمانی که مبتنی بر مهمترین شاخص ها و عوامل با پنج بعد ( تعهد سازمانی، فرهنگ سازمانی، مسئوولیت پذیری، مشارکت در تصمیم گیری و اثربخشی سازمانی) است و حاوی 30 سئوال که بر اساس طیف لیکرت تنظیم گردیده و پنج بعد مذکور را اندازه گیری می نماید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه از روشهای آمار توصیفی، آزمون tبرای گروههای مستقل و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون برای فرضیه اصلی نشان می دهد که آموزش ضمن خدمت بر بالندگی سازمانی کارکنان حوزهً معاونت بهداشتی دانشگاه تأثیر دارد، نتایج مربوط به فرضیات دیگر نشان می دهد که آموزش ضمن خدمت بر هر یک از ابعاد ( تعهد سازمانی،فرهنگ سازمانی،مسئوولیت پذیری و اثربخشی سازمانی) کارکنان تأثیر داردو سبب بهبود آنها شده است،همچنین نتایج نشان می دهد که آموزش ضمن خدمت بر مشارکت در تصمیم گیری کارکنان علوم پزشکی بوشهر تأثیر ندارد