در دیدگاه های سنتی مدیریت، توسعه سرمایه های اقتصادی، فیزیکی و نیروی انسانی مهم ترین نقش را در سازمان ها ایفا می کردند اما در عصر حاضر برای توسعه بیشتر از آنچه به سرمایه اقتصادی، فیزیکی و انسانی نیازمند باشیم به سرمایه اجتماعی نیازمندیم، زیرا بدون این سرمایه استفاده از دیگر سرمایه ها به طور بهینه انجام نخواهد شد. در جامعه ای که فاقد سرمایه اجتماعی کافی است، سایر سرمایه ها ابتر می مانند وتلف می شوند. از این رو موضوع سرمایه اجتماعی به عنوان یک اصل محوری برای دستیابی به توسعه محسوب شده و مدیرانی موفق قلمداد می گردند که بتوانند در ارتباط با جامعه به تولید و توسعه سرمایه اجتماعی بیشتر نایل گردند. بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی و تعیین عوامل تقویت کننده آن اهداف بررسی سرمایه اجتماعی در تعاونی های را در این تحقیق تشکیل می دادند. این تحقیق به روش پیمایشی صورت گرفته و جامعه مورد مطالعه این تحقیق را تعاونی های شهر شیراز تشکیل داده اند، که با استفاده از جدول لین تعداد 322 نفر از میان 11092 نفر به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه، داده های مرتبط از نمونه ها جمع آوری گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که سرمایه اجتماعی در تعاونی ها به نسبت بالا بوده و از بین یازده متغیر که به عنوان تقویت کننده سرمایه اجتماعی در نظر گرفته شده بودند، یعنی فرهنگ سازمانی، جو سازمانی، توانمندسازی کارکنان، انگیزش، مشارکت در تصمیم گیری، تعلق به مکان، ثبات شغلی، آموزش، سن، جنس و وضعیت تاهل شش متغیر فرهنگ سازمانی، جو سازمانی، توانمندسازی کارکنان، انگیزش، مشارکت در تصمیم گیری و تعلق به مکان به عنوان راهکارهای تقویت کننده سرمایه اجتماعی به اثبات رسیدند. و همین طور با تحلیل رگرسیون چند متغیره که انجام شد ثابت شد که متغیرهای مشارکت در تصمیم گیری، جو سازمانی، تعلق به مکان و فرهنگ سازمانی به ترتیب سهم بیشتری نسبت به متغیرهای ثابت شده دیگر در تقویت سرمایه اجتماعی دارند.