غزل عمومی ترین قالب شعری است که از بدو پیدایش قرن ششم مورد استفاده شاعران قرار گرفته است. در زمان دفاع مقدس، دلیل این توجه را باید در دگرگونی های محتوایی و تازگی مضامینی جست که در بحبوحه جنگ، ذهن شاعران را به خود مشغول ساخت و با پوششی از رویکرد حماسی، وجه تمایز غزل امروز با غزل گذشته قرار گرفت. این تحقیق در سه فصل؛ کلیات(تعریف مسأله و سوالات تحقیق و فرضیه و هدف)، زندگی نامه با معرفی آثار شاعران و هم چنین بررسی سبک شناختی غزل های شاعران خوزستان به انجام رسیده است. فصل اخیر در سه بخش تدوین شده است. نخست اندیشه که مفاهیمی چون عشق، حماسه، آزادی، شهید، سوگ و اعتراض و صبح و بیداری را تحلیل نموده و دیگر بخش بُعد ادبی که ابزارهای تصویرآفرینی چون تشبیه و استعاره و تشخیص و پارادوکس و حس آمیزی را بیان می کند و سرانجام بخش سوم که زبان غزل را بررسی نموده و انواع هنجارگریزی های موجود در شعر. وجود غزلیاتی است که رخداد دفاع مقدس را در آیینه ی حماسه و تلفیق آن با عرفان و بعضاً واقعه عاشورا، منعکس نموده و می توان نمونه آن ها را در غزلیات امین پور و بهداروند مشاهده کرد، ضمن آنکه استعاره به ویژه استعاره مکنیه نیز از بسامد بالایی در این اشعار برخوردار است. لازم به یادآوری است که اینگونه ویژگی ها در شعر مهرآذین و بالاخص میرشکاک قابل جست و جو نیست.

اساطیر و باور های دینی دو عنصر تفکیک ناپذیر هر جامعه انسانی می باشند که از اندیشه، احساسات و نگرش افراد آن جامعه سرچشمه می گیرند و آثار هنری، از ابتدای شکل گیری جوامع بشری، مهمترین تجلی گاه تفکرات انسانی محسوب می شدند. اسطوره، به دلیل داشتن لایه هایی تو در تو همواره از زبان نمادین برای برقراری ارتباط استفاده کرده است.لذا آشنایی با زبان نمادین اساطیر، کلید فهم باورهای اسطوره ایِ هر زمان و هر ملتی است. امپراتوری ساسانی که حدودا" 400 سال طول کشید، توانست عنوان یکی از دو امپراتوری مهم جهان باستان را به خود اختصاص دهد. در سایه تمرکز قدرت و ایجاد حکومت مرکزی و دین واحد، هنر ایران باستان به اوج شکوفایی خود رسید . از آنجاییکه در دوره ساسانی برای اولین بار در تاریخ ایران باستان دین در نهاد حکومتی باز تعریف می شود. در این پژوهش سعی شده است تأثیر این نگرش دینی و سیاسی را در هنر این دوره به ویژه هنر درباریِ نقره کاری بررسی شود. تا بر میزان تأثیر باور های دینی و تبلیغات حکومتی بر هنر این دوران آگاهی بیشتر کسب شود، در این تحقیق تلاش شده ارتباط میان دین- دولت یعنی همان قدرت حاکمه درباری و نمود آن در هنر به عنوان یکی از ابزارهای تبلیغات و اشاعه سیاست های غالب حکومتی مشخص شود . در این عصر نمادهای مذهبی و ملی به تعداد قابل ملاحظه ای در آثار هنری، به ویژه هنر فلز کاری، به عنوان نوعی تبلیغات سیاسی و دادن مشروعیت الهی به پادشاهان این سلسله مورد استفاده قرار می گرفته است.