اثر سبوس برنج اکسترود شده بر عملکرد، زیست فراهمی فسفر و وزن نسبی پانکراس جوجه های گوشتی بررسی شد. تعداد 200 قطعه جوجه گوشتی کاب 500 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 8 جوجه در هر تکرار قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل جیره شاهد بر پایه ذرت- سویا (t1) و جیره های دارای 20 و 30 درصد سبوس برنج خام (t2 و t3) و اکسترود شده (t4 و t5)، برای دوره آغازین (8 تا 21 روزگی) و دوره رشد (22 تا 42 روزگی) تهیه شد. تیمارهای 20 و 30 درصد سبوس برنج اکسترود شده (t4 و t5) در دوره آغازین، رشد و کل دوره پرورش در مقایسه با تیمار شاهد (t1) اختلاف آماری معنی داری در مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشتند. تیمارهای سبوس برنج اکسترود شده (t4 و t5) در مقایسه با تیمارهای سبوس برنج خام (t2 و t3) در دوره آغازین، رشد و نیز در کل دوره پرورش، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند (05/0 p). وزن پانکراس تیمارهای 20 و 30 درصد سبوس خام (t2 و t3) بیشتر از تیمارهای دیگر بود (05/0 p). تیمارهای شاهد (t1) و 20 درصد سبوس برنج اکسترود شده (t4) در فراهمی فسفر کل و درصد خاکستر درشت نی تفاوتی نداشتند (05/0 p). اما این تیمار ها از سایر تیمارها، فراهمی فسفر و درصد خاکستر درشت نی بیشتری داشتند (05/0 p). تیمار 30 درصد سبوس برنج اکسترود شده (t5) نیز از تیمارهای سبوس برنج خام (t2 و t3) فراهمی فسفر کل و درصد خاکستر درشت نی بیشتری داشت (05/0 p). نتایج آزمایش حاضر نشان داد که سبوس برنج اکسترود شده در مقایسه با سبوس برنج خام سبب افزایش فراهمی فسفر کل و خاکستر درشت نی و کاهش وزن نسبی پانکراس جوجه های گوشتی شد. اکستروژن سبوس برنج احتمالاً با از بین بردن فاکتورهای ضدتغذیه ای سبوس برنج، سبب بهبود عملکرد جوجه های گوشتی شد و از سبوس برنج اکسترود شده بدون کاهش در عملکرد، می توان تا سطح 30 درصد جیره جوجه های گوشتی استفاده کرد.