هدف: در این مطالعه به بررسی میزان فراوانی اختلال در الکترواوکولوگرام در کودکان مبتلا به افتادگی پلک پرداختیم. روش مطالعه: این مطالعه به صورت یک بررسی مشاهده ای (observational) از نوع توصیفی - تحلیلی (descriptive-analytical) مقطعی (cross-sectional) انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه شامل دو گروه 25 نفری بود که یک گروه از آنها کودکان مبتلا به افتادگی پلک بودند؛ ولی یک گروه نه تنها افتادگی پلک نداشتند؛ بلکه هیچ مشکلی در بینایی شان وجود نداشت. یافته ها: میانگین اندکس آردن در گروه شاهد، 95/1 با انحراف معیار 19/0 و در گروه مورد، 31/2 با انحراف معیار 41/0 بود که اختلاف آماری معناداری را بر اساس آزمون تی مستقل بین دو گروه نشان می داد (p=0.0001). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه به خوبی نشان دادند که افراد دچار افتادگی پلک دچار اختلال در مسیر بینایی می گردند. در انتها پیشنهاد می شود مطالعات بیشتری در این زمینه جهت بررسی نتایج سایر آزمونهای الکترودیاگنوزیس در بیماران مبتلا به افتادگی پلک انجام شود.