در سال های اخیر، بسیاری از تحقیقات بر روی آشکارسازهای نوری فرابنفش با کارایی بالا متمرکز شده است. کاربردهای مهم این ادوات در زمینه های نظامی و غیر نظامی کاملا مشهود است، دیودهای سد شاتکی با ساختار فلز نیمه هادی با ویژگی های مهم سادگی ساخت، زمان پاسخ کوتاه، قابلیت مجتمع سازی، جریان تاریکی پایین و توانایی عملکرد تحت بایاس مستقیم و معکوس از جمله آشکارسازهای مهم محسوب می شوند. از میان نیمه هادی های مورد استفاده، zno fh با داشتن شکاف باند مستقیم و بزرگ دارای مزیت های ویژه ای در زمینه الکترونیک نوری و در گستره فرابنفش است. لذا با توجه به اهمیت این موضوع، پایان نامه حاضر به طراحی و شبیه سازی آشکارسازهای فرابنفش بر مبنای zno با بهینه سازی بازدهی کوانتومی و جریان تاریکی خواهد پرداخت. در این پایان نامه مکانیزم انتقال جریان در آشکارسازهای فرابنفش بر مبنای zno با ساختار فوق مورد تحلیل و شبیه سازی قرار گرفته شده است. این تحلیل بر مبنای گسیل ترمیونیک و اثر تونل زنی حامل های استوار می باشد. کمترین جریان تاریکی در بایاس 3 ولت مربوط به الکترود ru به مقدار به دست آمد. علاوه بر این به منظور افزایش سد شاتکی و کاهش بیشتر جریان تاریکی از نشست یک لایه عایقی بسیار نازک بین فلز و نیمه هادی استفاده شد که می تواند با روش های خاصی مانند نشست بخار شیمیایی به کمک پلاسما صورت گیرد. تحلیل و شبیه سازی این ادوات نشان می دهد که در بایاس 3 ولت به ترتیب با ضخامت های 3، 5، 7 و 10 نانومتر، جریان تاریکی به ترتیب برابر با آمپر است. همچنین از مهم ترین پیشنهادها برای افزایش بازدهی کوانتمی در این ادوات می توان تابش از زیرلایه و استفاده از لایه نازک عایقی روی سطح zno را نام برد. با استفاده از ماده tio2 به ضخامت 1 نانومتر، بازدهی کوانتمی 7/46 درصد حاصل شده است.