هدف این پروژه طراحی و پیاده سازی الگوریتم لرزشگیری در دوربین چشم مصنوعی می باشد. بنابر این میبایست ابتدا نگاهی اجمالی داشته باشیم به ساختمان چشم انسام و در ادامه الگویی از چشم مصنوعی ارائه دهیم تا از نظر عملکرد بتواند تا حدودی شبیه سازی به چشم انسان باشد. با توجه به اینکه در الگوی ارائه شده برای چشم مصنوعی مفاهیم کلی پردازش تصویر مورد اشاره قرار می گردد بنابر این از شیوه های پردازش تصویر جدا نبوده و از اصول کلی بینایی ماشین تبعیت میکنیم. نکته مورد بحث و نقطه عطف در این پروژه لرزش گیری تصویر می باشد. زیرا در واقع تصویری که توسط انسان روئیت می گردد تقریبا بدون لرزش بوده و لرزش بسیار کمی برخوردار است به همین دلیل میتوان گفت لرزش گیری یکی از اصول بسیار مهم در طراحی و شبیه سازی چشم مصنوعی می باشد. در ابتدای بحث لرزشگیری ابتذا چندین روش سخت افزاری را که تا کنون طراحی و پیاده سازی شده است مورد بررسی قرار داده که شامل روش های ذیل می باشد: دستگاه تشخیص دهنده لرزه در دوربین-مکانیزم راه اندازی لنز به روش مبدل الکترومکانیکی-مکانیزم کیمبال-دستگاه تصویر برداری ضد لرزش-دوربین های ضد لرزه-دستگه تنظیم خودکار. نهایتا نیز مکانیزم طراحی شده بصورت نرم افزاری جهت لرزش گیری مورد بررسی قرار میگیرد که در این روش با استفاده از تکنیک هدف یابی و جستجوی هدف مورد نظر در فریم های بعدی تصویر به این مهم دست یافته ایم. باید توجه داشته باشیم که بکارگیری این روش لرزش در تصویر تا حد بسیار زیاد(حدود 95%) گرفته شده و با بکارگیری پردازنده های تصویر سرعت اجرا نیز بسیار بالا و در حدود 9/0 میلی ثانیه می باشد.