استفاده از خازن های سری، روش بسیار مناسبی جهت افزایش توان انتقالی در خطوط طولانی می باشد. این احتمال بروز مسائل مربوط به تشدید زیرسنکرون را بالا می برد. این خطر پذیری سبب شده است که طراحان و بهره برداران شبکه های قدرت با توجه به قابلیت ادوات facts به سمت افزون میراکننده های تکمیلی گام بردارند. در مطالعه پایداری سیستم های قدرت بزرگ، بحث میراسازی تشدید زیرسنکرون دارای اهمیت به سزایی است. در این میان قابلیت جبران کننده های سری کنترل شده با تریستور در میراسازی تشدید زیرسنکرون به دلیل توانایی انجام جبران سازی به صورت کنترل شده، به خوبی اثبات رسیده است و در پژوهش های اخیر، الگوهای متعددی برای کنترل tcsc در این جهت معرفی شده است. در این پایان نامه، طراحی کنترل کننده tcsc بر اساس سه استراتژی کنترلی: جریان ثابت، امپدانس ثابت و زاویه آتش ثابت انجام شده است. این طراحی به گونه ای انجام شده تا توانایی tcsc در میرسازی ssr بیشتر نمایان شود. در همین راستا روش های کنترلی ذکر شده بر روی سیستم نمونه ارائه شده از ieee جهت بررسی تشدید زیرسنکرون با چایگزین نمودن قسمتی از خازن ثابت با tcsc، پیاده سازی و نتایج شبیه سازی رایانه ای نشان می دهد که استراتژی های به کار رفته در تأمین پایداری شبکه های قدرت در هنگام بروز این پدیده کارا و موثر می باشند.