در این پایان نامه سعی بر نشان دادن مزایای استفاده از تسلیح کننده ها در محیط خاکی جهت بهبود ظرفیت باربری خاک و کاهش نشست پی داریم. برای رسیدن به این مقصود، تعداد حدوداً چهل آزمایش توسط پی های مربع شکل برای بررسی رفتار شالوده های خاک مسلح انجام گرفت. نتایج آزمایشات نشان می داد که قرار دادن تسلیح کننده در خاک می تواند بنحو قابل ملاحظه ای ظرفیت باربری خاک را بهبود ببخشد و نشست پی را کاهش دهد. همچنین استفاده از مسلح کننده های سخت تر کارایی بهتری نسبت به نوع نرم تر آن خواهد داشت. نکت? مهم دیگری که از کارهای آزمایشگاهی استخراج می شود، عمق بهین? قرارگیری مسلح کننده در خاک می باشد بطوری که بهترین حالت تسلیح ایجاد شود. این عمق برابر پیشنهاد می شود. از سوی دیگر عمق موثری که بعد از آن وجود المان تسلیح تاثیری روی ظرفیت باربری خاک نخواهد داشت برابر و بهترین فاصل? مابین لایه های مسلح کننده برابر بدست آمده است. نحو? توزیع تنش ها و کرنش ها در محیط خاک با مدلسازی یک سری از تست های آزمایشگاهی در نرم افزار flac3d بدست آمده است. نتایج نرم افزار نشان دهند? توزیع تنش ها و کرنش ها در نواحی و لایه های وسیع تر و عمیق تری در محیط خاک در اثر قرارگیری مسلح کننده ها می باشند. این مساله باعث کاهش تمرکز تنش در نواحی نزدیک به پی و در نتیجه کاهش نشست آن خواهد شد. همچنین تاثیر شرایط مختلف خاک، مسلح کننده و پی روی نسبت ظرفیت باربری مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج این سری از مدلسازی ها نشانگر وجود یک سختی بهینه برای رسیدن به بهترین حالت مسلح سازی خاک می باشد. همچنین طول بهین? تسلیح کننده برای پی های مربعی 2 برابر بعد پی پیشنهاد می شود. از سوی دیگر در نظر گرفتن عمق مدفون برای پی باعث کاهش در نسبت ظرفیت باربری می شود. علت این مساله نیز افزایش بیشتر ظرفیت باربری خاک غیرمسلح در برابر افزایش ظرفیت باربری خاک مسلح در حالت وجود عمق مدفون برای پی ارزیابی شده است.