در این پژوهش، نمونه هایی از پلی اتیلن با چگالی کم (ldpe) با مقادیر مختلف کبالت نفتنات ، 2-هیدروکسی -4-متوکسی بنزوفنون و 2-بنزوییل بنزوییک اسید تهیه شدند. اثر کبالت نفتنات و ترکیب آن با 2-هیدروکسی -4- متوکسی بنزوفنون و 2-بنزوییل بنزوییک اسید و اثر 2-هیدرکسی-4-متوکسی بنزوفنون به تنهایی روی نور تخریب پذیری ldpe با اندازه گیری شاخص های کربونیل، استحکام کششی، ازدیاد طول در نقطه شکست، چگالی وبلورینگی نمونه ها مطالعه شد، نمونه ها در مخلوط کن هکه تهیه شدند و پس از اختلاط در دمای c 170 تحت قالبگیری فشاری قرارگرفتند تا صفحاتی با قطر 2mm بدستآید. صفحاتی باضخامت و ابعاد یکسان برای آزمایش تابش فرا بنفش به مدت تناوبی 30 روزه و تا 90 بریده شدند. نتایج طیف سنجی مادون قرمز، خواص مکانیکی، dsc و چگالی نشان می دهد که تابش نور فرابنفش بر فیلم های پلی ایتلن موثر است و سرعت تخریب با فزایش غلظت ماده نور حساس (کبالت تفتنات) و زمان تابش افزایش می یابد. مطالعه اثرات کبالت تفتنات و 2-هیدروکسی -4-متوکسی بنزوفنون روی نور تخریب پذیری فیلم های پلی ایتلن، نشان داد تابش نور فرابنفش روی ldpe موثر است و سرعت تخریب با افزایش غلظت کبالت تفتنات افزایش می یابد و 2-هیدروکسی -4-متوکسی بنزوفنون اثر تاخیر دهندگی دارد. افزایش سرعت تخریب با تغییر در غلظت کبالت تفتنات و همچنین زمان تابش بیشتر مشخص می شود. اثر کبالت تفتنات و 2-بنزوییل بنزوییک اسید نیز روی تخریب پذیری فیلم های پلی ایتلن مطالعه شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کبالت تفتنات تابش uv بر سرعت تخریب ldpe موثر است اما، ورود 2-بنزوییل بنزوییک اسید تخریب را به تاخیر می اندازد.