این رساله، تحقیقی توصیفی میدانی است که به بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی کاری در مرکز تحقیقاتی آموزشی بعثت شیراز می پردازد. سرمایه اجتماعی در این تحقیق به صورت منابعی تعریف می شودکه از، یا درون شبکه های کسب و کار یا فردی در دسترس است. این منابع شامل اطلاعات، اندیشه ها .....اعتماد و همکاری می باشند(بیکر، 15:1382). پنج بعد شبکه های اجتماعی، اعتماد، اطلاعات، ارتباطات و همکاری و کار گروهی به عنوان ابعاد آن مورد بررسی قرار می گیرند. برای سنجش میزان سرمایه اجتماعی از پرسشنامه ای استفاده شده که در سال 2004 توسط بانک جهانی تنظیم شده است. کیفیت زندگی کاری نیز عبارت است از ادراکات کارکنان از اینکه آنان از ایمنی برخوردارند، نیازهایشان ارضا می شود و از امکانات رشد و توسعه برخوردارند(کاسیو،1998 :28). کیفیت زندگی کاری با این هشت بعد مورد بررسی قرار می گیرد: مشارکت کارکنان، پیشرفت شغلی، امنیت شغلی، غروروافتخارشغلی، حقوق ودستمزد، ارتباطات کارکنان، میل و انگیزش و حل وفصل مشکلات. برای موضوع کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه کاسیو(1998) استفاده شده است. روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در مرکز تحقیقات کشاورزی بعثت عواملی همچون میزان اعتماد کارکنان به یکدیگر، میزان همکاری و ارتباطات آنها با یکدیگر و قدرت شبکه های اجتماعی موجود در سازمان به عنوان ابعاد سرمایه اجتماعی؛ بر کیفیت زندگی کارکنان تاثیر گذار است. همچنین وضعیت تاهل, جنس,رشته تحصیلی و وضعیت استخدام از عوامل تاثیر گذار بر کیفیت زندگی کاری کارکنان هستند. نتایج نشان می دهد که سطوح بالاتر سرمایه اجتماعی سبب بهبود و ارتقای کیفیت زندگی کاری در این مرکز می شود. در واقع سرمایه اجتماعی عاملی پیش بین و تعیین کننده در کیفیت زندگی کاری کارکنان به حساب می آید.