هدف : بارداری دوره ویژه ای از زندگی طبیعی یک خانم محسوب می گردد که به علت آنکه همراه با تغییرات فیزیولوژیک متعدد در ارگان های مختلف شامل سیستم قلبی عروقی، تنفسی و کلیوی و ... است، حائز اهمیت فراوانی می باشد. یکی از مهمترین تغییراتی که در دوران بارداری رخ می دهد، تغییر در عملکرد تنفسی خانم های باردار می باشد که معمولا به صورت dyspnea دیده می شود. dyspnea می تواند ناشی از علل قلبی یا علل تنفسی باشد که تمایز دادن آنها از هم اهمیت بسزایی در تصمیم گیری های درمانی در این زمینه دارد. روش مطالعه : در مطالعاتی که تاکنون در این زمینه انجام شده است، اعلام گردید که 5/37 درصد از خانم های باردار دچار dyspnea می باشند. لذا با توجه به اهمیت مطلب و نیز از آنجایی که تاکنون مطالعه ای در این زمینه در ایران انجام نشده است، بر آن شدیم تا در این مطالعه بررسی میزان شیوع dyspnea در خانم های باردار و ارتباط آنمی بر آنها را بپردازیم. یافته ها : 96 نفر خانم باردار در این مطالعه توصیفی – تحلیلی، مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله بعدی، وجود دیس پنه با bmi?18 و bmi?26 و bmi=19-25 در تریمستر اول و دوم و سوم باز هم در پرسشنامه ثبت شد. فراوانی عوامل مختلف مثل bmi و parity و ... در افرادی که دیس پنه داشتند و افرادی که دچار دیس پنه نبودند، تعیین و با استفاده از آزمون t مستقل و کااسکوئر مقایسه شد. میزان hb نیز در تریمستر اول و دوم و سوم حاملگی سنجیده شد. آنالیز اطلاعات توسط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. بحث و نتیجه گیری : طبق آزمون مستقل t-test، بین مقدار هموگلوبین در تریمسترهای بارداری و ایجاد تنگی نفس رابطه معنی داری وجود نداشت. (05/0< p) طبق آزمون کااسکوئر، رابطه معنی داری بین وجود آنمی و ایجاد تنگی نفس در مادران باردار مشاهده شده است. (05/0> p) طبق آزمون کااسکوئر رابطه معنی داری بین شاخص توده بدنی و سه ماهه اول، دوم و سوم بارداری با ایجاد تنگی نفس در مادران باردار وجود نداشته است.(05/0< p)