مقدمه : سقط شایع ترین عارضه بارداری بوده و در ? 15 حاملگی ها رخ می دهد . اختلالات ایمنولوژیک یکی از علل شایع سقط می باشد که خود شامل فاکتورهای آلوایمیون و اتوایمیون می باشد . با توجه به نقش آنتی بادی ها ضد تیروئیدی از جمله anti-tpo به عنوان یک فاکتور اتوایمیون در ایجاد سقط های خودبه خودی ومکرر ، در این مطالعه به بررسی ارتباط بین این دو می پردازیم . اهداف : هدف کلی : بررسی ارتباط بین سطح anti-tpo و سقط در خانم های مراجعه کننده . هدف کاربردی : در صورتی که ارتباط مثبتی بین سطح anti-tpo و سقط پیدا شود با اندازه گیری anti-tpo درمراحل اولیه اقدامات لازم جهت جلوگیری از سقط انجام شود. روش اجرای تحقیق : مطالعه به شیوه case- control در 50 خانم 40-20 ساله که به علت سقط خود به خودی مراجعه کرده و تحت کورتاژ قرار گرفتند انجام شد و بررسی های آزمایشگاهی از نظر سطح tsh,anti-tpo انجام شد . و به همان تعداد ( 50 نفر ) از خانم هایی که سابقه سقط نداشتند و در همین طیف سنی قرار داشتند به عنوان گروه کنترل از لحاظ سطح tsh,anti-tpo مورد بررسی قرار گرفتند . یافته ها:دراین مطالعه سطحtsh,anti-tpo وسابقه ناباروری در2گروه تفاوت معناداری داشت(p<0.05). ولی ارتباط معناداری بین سن وسطحanti-tpo ، سن بارداری وسطحanti-tpoوجودنداشت(p>0.05). نتیجه گیری : درمجموع چنین برداشت می شود که ارتباط آماری معناداری بین سطح anti-tpo و سقط وجود دارد و لذا اندازه گیری سطح anti- tpo در موارد سقط های خود به خودی یامکرر توصیه می شود .