در این پژوهش پرتو درمانی و درمان تابش-گرمایی سلول های سرطان پروستات lncap با استفاده از نانوساختارهای ابرپارامغناطیس روی فریت-گرافین (znfe2o4-rgo) که به روش هیدروترمال یک مرحله ای سنتز شدند به عنوان حساس کننده پرتو گاما (در پرتو درمانی) و حساس کننده در محدوده مادون قرمز (nir، در درمان تابش گرمایی) به صورت in vitro مورد بررسی قرار گرفتند. از خاصیت مغناطیسی نانوساختارها نیز جهت موضعی کردن نانوساختارها استفاده گردید. نانوساختارهای (%20)znfe2o4/rgo با غلظت پایین ( µg/ml10) در مدت زمان کوتاه (min 1~) درمان تابش-گرمایی (بوسیله لیزر nir با توان w/cm2 7.5) تخریب بسیار خوب سلول های سرطانی را در حضور میدان مغناطیسی حدود 1 تسلا (برای موضعی کردن نانوساختارها در محل باریکه لیزر) موجب شدند. در پرتو درمانی تحت تابش پرتو گامای با دز gy 2 برای غلظت µg/ml 10 نانوساختارهای znfe2o4-rgo نتایج نشان دادند تنها %50 سلول ها تخریب شده اند. غلظت های حداقلی لازم برای کاربرد موفقیت آمیز نانوساختارها در روش های پرتو درمانی و تابش گرمایی حدود 100 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر در نظر گرفته شده است در صورتی که در روش تابش-گرمایی (با استفاده از خاصیت مغناطیسی) تنها حدود µg/ml 10 بدست آوردیم. این نتایج نشان می دهند در شرایط برابر، درمان تابش-گرمایی از پرتو درمانی علاوه بر اینکه در تخریب سلول های سرطانی پروستات lncap موثرتر واقع می شود بلکه می تواند اثرات منفی پرتو درمانی (روی سلول های سالم) را نیز در بر نداشته باشد.