مجیرالدّین بیلقانی از شاعران طراز اوّل و برجست? سبک آذربایجانی در نیم? اوّل قرن ششم است که دارای اشعاری نغز، موزون و بی نظیر است و از اهمّیت و رتب? بسیار والایی در بین شاعران معاصر خود برخوردار است. در دیوان این شاعر مضامین ابداعی و ترکیبات نو و واژه های کهن و ترکیبات کنایی و اصطلاحات بسیاری وجود دارد که بیان معانی آنها، می تواند راهگشای درک حقایق و واسط? نیل به مقصود و شناخت هرچه عمیق تر تفکّر و شخصیت و هنر این شاعر و شاعران متأثّر از او چون حافظ و مولانا و ... گردد. این فرهنگ بر اساس نسخ? دیوان مجیرالدّین بیلقانی به تصحیح محمّد آبادی باویل انتشارات موسّس? تاریخ و فرهنگ ایران-شمار?34، تدوین شده است. در مقابل هر واژه تلفّظ صحیح، ریش? زبانی کلمه و هویّت دستوری آن و سپس معنی لغوی و اصطلاحی و یا کنایی آن بیان گردیده است. همچنین تمامی ترکیبات و تعبیراتی که یادآور آی? شریفه یا حدیثی بوده، همراه با آیه و ترجم? آن آورده شده است. کلید واژه ها: مجیر، واژه، کنایه، استعاره، ترکیب، بیت.