چکیده پایان نامه (شامل خلاصه ، اهداف ، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : استان قزوین یکی از مراکز مهم کشاورزی ایران است. دشت قزوین یکی از مناطق با اهمیت کشاورزی استان و کشور محسوب می گردد. با وجود اینکه استان قزوین، کمتر از یک درصد فضای جغرافیایی کشور را داراست اما بیش از 4 درصد تولیدات کشور در حوزه ی کشاورزی در استان قزوین صورت می گیرد. تقریباً نصف باغات استان ، در قزوین واقعند و نسبت به سایر شهرستانهای استان، سطح زیر کشت بالاتری دارند. وسعت باغات قزوین تا چند دهه اخیر حدوداً سه هزار هکتار بوده که امروز با عدم توجه به 2500 هکتار رسیده و500 هکتار آن نیز در حال نابودی وتنها 2000 هکتار آن دایر می باشد. با توجه به نزدیکی باغات مذکور به شهر قزوین متأسفانه تمایل برای از بین بردن درختان وتبدیل آنها به زمین های مسکونی بسیار زیاد است. همچنین عامل واردات خشکبار و سیاست های بخش دولتی در این زمینه؛ واردات مغز بادام از آمریکا (بادام آمریکایی) ، مغز گردو از ترکیه و کشورهای حاشیه دریای خزر و روسیه، تأثیر بسزایی بر روی خرید محصولات داخلی دارد (به علت قیمت ارزان تر این محصولات ) و این امر عدم صرفه اقتصادی برای باغداران را موجب گردیده است. با توجه به تولید خشکبار، در شهر قزوین، ضرورت جلوگیری از واردات این محصولات و توجه به بخش صادرات، با وجود کیفیت این محصولات امری اجتناب ناپذیر است . همچنین متنوع سازی اقتصاد کشور و ارائه راهکارهای مناسب برای کاهش اتکاء به درآمدهای نفتی و جهش صادرات غیر نفتی ، ضرورتی است که می تواند به کاهش میزان تورم ، ایجاد فرصت های شغلی تازه ، رشد سرمایه گذاری مولد اقتصادی و... منجر شود . برای دستیابی به اهداف تحقیق و تبیین دقیق متغیرهای درگیر در مسأله ، این پژوهش از طریق روش اسنادی و کمّی میدانی صورت پذیرفت .جامعه آماری تعداد210 نفر از تولید کنندگان و کارشناسان در زمینه باغداری شهر قزوین بودند که به صورت تصادفی ساده ، انتخاب شدند و پرسشنامه ها به صورت مساوی ، بین دو گروه تقسیم شد .داده های پرسشنامه ، در محیط نرم افزاری spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . جهت تأیید و بررسی فرضیه از آزمون کااسکوئر استفاده شد، نتایج نشان داد که بین توانمندی های درونی و سطح اقتصادی از دیدگاه کارشناسان رابطه معناداری وجود دارد (01/0>p) اما از دیدگاه تولید کنندگان بین این عوامل رابطه معناداری یافت نشد (05/0<p) .همچنین نتایج بیانگر این مطلب بود که بخش دولتی درمورد توسعه فیزیکی شهر، به سمت باغات سنتی داخل و اطراف شهرعملکرد درستی اتخاذ ننموده است و نتوانسته است عملکرد حمایتی خوبی نسبت به باغداران داشته باشد. عوامل برون زاد(سیاست های حمایتی و هدایتی دولت)عملکرد چندان مناسبی در تجارت خشکبار نداشته اند ولی عوامل درون زاد(توانمندیهای درونی)شهر قزوین اثر مثبتی بر روی این روند داشته است. بنابراین برای برون رفت از مسأله پیشنهاد میگردد: حمایت های دولتی از باغداران افزایش یابد و روند تخریب باغات متوقف گردد، از واردات خشکبار جلوگیری و به صادرات توجه شود و وضعیت مالکیت و مشکلات ورثه ای اصلاح شود و با ایجاد کارخانه های مجهز و استفاده از صنایع تبدیلی و بسته بندی صحیح و ایجاد برند انحصاری نقش تجارت خشکبار در توسعه اقتصادی شهر قزوین بهبود یابد .