از پارامترهای مهم تاثیرگذار در پیشرفت و توسعه یک کشور در زمینه حمل و نقل، ایمنی سفر می باشد که به صورت مستقیم تحت تاثیر وضعیت ایمنی راه های مواصلاتی، سطح سواد و فرهنگ مردم آن جامعه و تکنولوژی ساخت وسایل نقلیه قرار دارد. ایمنی راه ها یکی از دغدغه های اصلی صنعت حمل و نقل کشور محسوب می گردد که این بحث همچون سایر مقوله های اجتماعی، نیازمند مدیریت و هماهنگی متناسب خود می باشد. موضوع نقاط حادثه ساز که شامل تعریف، شناسایی و اولویت بندی نقاط حادثه ساز می باشد، به عنوان یکی از راهکارهای ارتقاء و بهبود سطح ایمنی شبکه جاده ای مورد توجه قرار گرفته است. gisبه عنوان علم و تکنولوژی مدیریت داده های مکانی می تواند به عنوان یک سیستم ذخیره سازی، بازیابی و تحلیل اطلاعات، کار آمد و موثر واقع شده و حجم زیادی از اطلاعات گوناگون را مدیریت نماید. در این سیستم با صرف کمترین هزینه و در کوتاه ترین زمان ممکن، پیش بینی های قابل اعتمادی در اختیار استفاده کنندگان قرار می گیرد. در این تحقیق ابتدا عوامل تاثیر گذار در بروز یک حادثه ترافیکی تعیین شده، سپس روشهای شناسائی نقاط حادثه ساز معرفی گردیده اند. در ادامه پس از جمع آوری داده های مکانی و زمانی شامل میزان تردد، مختصات جغرافیایی نقاط تصادف، شیب جاده، شرایط اقلیمی و کاربریهای اطراف راه، بانک اطلاعاتی سیستم تشکیل شده و با توجه به شاخص همسنگ خسارت مالیepdo و نرخ فراوانی متغیر های لازم برای ورود به مدل های آماری آماده سازی می گردد. پس از تجزیه و تحلیل این اطلاعات و پیاده سازی مدل های رگرسیون لجستیک و چند سطحی در gis، 4 نقطه حادثه ساز در طول کل محور مورد مطالعه شناسائی شده اند. با اعتبار سنجی مدل های مذکور مشخص گردید که مدل چند سطحی نسبت به مدل رگرسیون لجستیک عملکرد بهتری را ارائه نموده است.