هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر رویکرد اکتشافی با روش متداول(سنتی) بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر در درس علوم تجربی پایه ششم ابتدایی شهرستان فریمان در سال 93-1392بود. فرضیه¬های تحقیق : 1- میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزانی که با رویکرد اکتشافی آموزش می بینند نسبت به دانش آموزانی که با روش متداول(سنتی) آموزش می بینند متفاوت است. 2- میزان خلاقیت دانش آموزانی که با رویکرد اکتشافی آموزش می بینند نسبت به دانش آموزانی که با روش متداول(سنتی) آموزش می بینند متفاوت است. روش تحقیق در این مطالعه نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل می باشد جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی که در شهرستان فریمان که در سال تحصیلی 93-1392مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می دادند. در این تحقیق از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای استفاده شد که ابتدا از 8 مدرسه موجود در شهرستان 1 مدرسه به صورت نمونه انتخاب و سپس از دو کلاس ششم ابتدایی موجود در مدرسه یک کلاس به عنوان گروه آزمایش(20 نفر) و یک کلاس به عنوان گروه کنترل (20 نفر) مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی و پرسشنامه خلاقیت(که براساس آزمون خلاقیت عابدی طراحی شده بود) مورد آزمون قرار گرفتند و سپس گروه آزمایشی به مدت 10 جلسه از طریق رویکرد اکتشافی مورد تعلیم قرار گرفتند اما گروه کنترل از همان روش متداول استفاده نمودند. پایان جلسات آموزش دوباره از هر دو گروه پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی و خلاقیت گرفته شد. نتایج تجزیه و تحلیل اطلاعات که از طریق کواریانس به دست آمده نشان داد: دانش آموزان گروه آزمایش که با روش اکتشافی آموزش دیده بودند خلاقیت و پیشرفت تحصیلی بیشتری نسبت به دانش آموزانی که با روش متداول آموزش دیده بودند، داشتند. از آنجایی که دانش آموزان در رویکرد اکتشافی در جوی آزاد و فعال، حقایق را کشف می¬کنند، یادگیرندگان از بند قوانین تحمیلی و سطحی آزاد می¬شوند و به راحتی می¬توانند، باورها وانتظارات خود را بیان کنند که همین سبب پیشرفت تحصیلی و خلاقیت آنان شده است.