چکیده اهمیت تغذیه و اثر آن بر سلامتی جامعه آشکار است و خود می تواند نشانگر سطح رفاه جامعه و همچنیین سطح سلامت جسمانی افراد باشد.این که وجود تنوع غذایی در رژیم های غذایی می تواند مانع ابتلا به بسیاری از بیماری ها باشد در بسیاری از پژوهش ها به اثبات رسیده است. نتایج حاصل از بررسی تنوع و عوامل موثر بر آن می تواند هم به برنامه ریزان اقتصادی و هم به متخصصین تغذیه کمک شایانی کند .این بررسی ها می تواند در علم تغذیه نیز راه گشای بسیاری از سوالات که مشترک در حوزه اقتصاد و تغذیه است،باشد.در این پایان نامه سعی بر آن شد تا عوامل موثر بر تنوع غذایی در خانوارهای شهری ایران مورد بررسی قرار گیرد و برای این منظور ازشاخص بری و روش رگرسیون چندک(کوانتایل) و داده های هزینه و درآمد خانوارهای شهری ایران در سال 1389استفاده شد.بر اساس نتایج، تعداد افراد با سواد فقط در چندک اول و افزایش هزینه خالص، فقط در چندک های میانه و میانه به بالا تنوع غذایی را افزایش می دهند و در چندک های دیگر مورد بررسی بی تأثیر هستند.سن سرپرست خانوار و سطح سواد سرپرست خانوار رابطه معکوسی با شاخص تنوع غذایی دارند .جنس سرپرست خانوار و تعداد افراد با درآمد در خانوار بر تقاضا برای تنوع غذایی در خانوارها بی تأثیر هستند. هزینه سرانه در چندک هایی میانی خانوارهای شهری باعث تغییر در تنوع غذایی می شود به طوری که با افزایش این هزینه، شاخص تنوع کاهش می یابد. موقعیت جغرافیایی خانوارها در رفتار تنوع غذایی آنها موثر است و این اختلاف در تنوع غذایی در چندک های پایین تر، بیشتر است.خانوارهای واقع در منطقه جنوبی بیشترین و خانوارهای واقع در منطقه کویری کمترین تنوع غذایی را دارند.