به منظور بررسی عملکرد و توزیع اندازه های غده های بذری سیب زمینی در روش های مختلف تغذیه ی فسفره، آزمایش مزرعه ای در یکی از مزارع اعضای تولیدکنندگان بذر سیب زمینی ایران به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار در بهار سال 91 اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل میزان کود فسفره (0، 37 و 74 کیلوگرم در هکتار)، منبع کود فسفره (مونوآمونیوم فسفات، دی آمونیوم فسفات و سوپرفسفات تریپل)، زمان مصرف کود فسفره (بصورت نواری در زمان کاشت، سرک) بود. صفات عملکرد و اجزای آن، صفات فنولوژیک، مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه سیب زمینی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد مصرف کود فسفره بصورت نواری در زمان کاشت سبب افزایش سطح برگ گردید. اثر متقابل نوع کود فسفره × میزان کود فسغره × زمان کاربرد کود فسفره بر شدت فتوسنتز خالص معنی دار شد. تیمارهایی که در آن ها کود فسفره در زمان کاشت داده شده است بالاترین شدت فتوسنتز خالص در واحد سطح برگ را داشته اند. محتوای فسفر در دمبرگ بوته های سیب زمینی نیز تحت تأثیر معنی دار اثر متقابل نوع کود فسفره × میزان کود فسفره × زمان اعمال کود فسفره قرار گرفت. غلظت نیتروژن برگ در سطوح مختلف اثر متقابل نوع کود فسفره × زمان اعمال کود فسفره و نیز در سطوح مختلف اثر متقابل نوع کود فسفره × زمان اعمال کود فسفره معنی دار شد. بالاترین میزان نیتروژن برگ زمانی مشاهده گردید که کود دی آمونیوم فسفات به صورت یکجا و زمان کاشت مصرف شده بود. بالاترین غلظت نیتروژن برگ در بوته هایی بوده که کود دی آمونیوم فسفات را بصورت یکجا و در زمان کاشت دریافت نموده اند. نتایج نشان داد که از میان فاکتورهای مورد مطالعه، فقط میزان کود فسفره توانسته است تعداد غده تولید شده در واحد سطح را به طور معنی داری تحت تأثیر قرار دهد به طوریکه کمترین میزان کود فسفره (37 کیلوگرم فسفر خالص در هکتار) سبب افزایش تعداد غده تولید شده از 64/25 به 92/29 گردید. تعداد غده در اندازه بذری (28-65 میلیمتر) و وزن غده های بذری در تیمار دی آمونیوم فسفات به طور معنی داری بالاتر از دو تیمار دیگر کودی بوده است. عدم استفاده از کود فسفر (شاهد) کمترین تعداد غده در اندازه بذری و کمترین وزن غده های بذری را ایجاد نمود. همچنین در مقایسه ی بین میزان مختلف کود فسفره مشخص گردید که میزان کمتر کود فسفره (37 کیلوگرم در هکتار)، سبب افزایش تعداد غده در اندازه بذری گردید.

بشر از بدو خلقت تا کنون در راه پیشرفت و روزآمد شدن است و در هر مرحله از زندگی با توجه به شرایط ، سعی در ایجاد شرایط مناسب و متناسب با محیط و زمان و مکان زندگی خود دارد . شاید بتوان گفت قانون مهم ترین ابزار و از لوازم اولیه زندگی امروز است . قانون نیز با توجه به تغییر شرایط و سبک زندگی ابنا بشر در مسیر پیشرفت و تعالی قرار می گیرد و جامعه هر از چند گاهی شاهد تغییراتی در قوانین مدون می باشد . مواجه شدن با تغییرات قانونی و یا شنیدن اخباری مبنی بر تغییر قانون ، این تفکر را به ذهن متبادر می نماید که در پی این تغییرات چه اتفاق و تعالی ای صورت پذیرفته است . این دغدغه تا به امروز همراه تمام دانشجویان حقوق بوده است که چه نیازی است که بخش اعظمی از یک قانون مورد بازبینی قرار بگیرد . در این پژوهش بر آنیم که به این پرسش اصلی پاسخگو باشیم که " آیا قانون کار مصوب 1369 نارسایی های قانون کار سابق را مرتفع نموده است ؟ " و در کنار این موضوع به پاسخ این سوال فرعی برسیم که " چالش هایی موجود در قانون کار مصوب 1337 کدامند؟ "و" چه فرصت هایی در قانون کار مصوب 1369 نسبت به قانون کار سابق ایجاد گردیده است ؟ "