یکی از بخش هایی که در صنعت گردشگری مورد توجه گردشگران و جهانگردان قرار گرفته، جاذبه های فرهنگی است. طبق آمار سازمان جهانی گردشگری، ?? درصد گردشگری بین المللی با انگیزه ی فرهنگی انجام می شود و این فرایند به طور چشمگیری در حال افزایش است. میراث ناملموس فرهنگی به آداب و رسوم، آیین ها، دانش های خاص و شیوه های زندگی و موارد مشابه گفته می شود که زیرمجموعه ی جاذبه های فرهنگی قرار می گیرند. در این پژوهش چهار مورد از این میراث( نقالی، موسیقی سنتی، تعزیه و زورخانه) که قابلیت ارائه به گردشگران داشته و ثبت جهانی یونسکو هستند انتخاب شدند. هدف این پژوهش شناخت و بررسی نظرات گردشگران خارجی و متولیان در خصوص استفاده از قابلیت های ناملموس فرهنگی شهر اصفهان به عنوان جاذبه های گردشگری و همچنین بررسی مبدا و پیدایش آن ها بوده است. پژوهش به صورت کیفی بوده و به دو بخش عرضه و تقاضا تقسیم شده است که در بخش عرضه با ابزار مصاحبه به بررسی نظرات متولیان و برگزارکنندگان میراث معنوی و در بخش تقاضا با استفاده از ابزار پرسش نامه به دریافت نظرات گردشگران خارجی شهر اصفهان که از سایت کوچ-سرفینگ برای سفر استفاده کرده بودند، پرداخته شد. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر بیانگر این است که موسیقی سنتی بیشترین مطلوبیت را برای گردشگران داشته و موارد تعزیه و زورخانه در رده های بعدی قرار داشتند و در آخر مورد نقالی کمترین مطلوبیت را برای گردشگران داشت. به طور کلی متولیان نیز از حضور گردشگران در مراسم میراث معنوی استقبال می کردند.