یکی از مباحثی که امروزه در اکثر کشورها مطرح می باشد، نگاه به وضعیت نابسامان بافت های فرسوده شهری است. محدودیت امکانات سازمان های مرتبط با امر نوسازی ایجاب می کند که قبل از هرگونه اقدام در رابطه با بافت های فرسوده، بااستفاده از معیارهایی، میزان فرسودگی مناطق مختلف شناسایی و سپس برای هرگونه اقدام و سرمایه گذاری، اولویت بندی شوند. در این بین یکی از دانش هایی که می تواند در زمینه ی شناخت کاملتر واولویت بندی بافت های فرسوده بکار گرفته شود سامانه اطلاعات مکانی (gis)است. در این پژوهش با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی، به جمع آوری اطلاعات در محدوده ی مورد مطالعه اقدام نموده، آنگاه با بهره گیری از توابع آماری و پرسشگری در محیط gis، معیارهای مصوب شده و همچنین مد نظر قرار داده شده، به جهت امکان ارتباط و یا عدم ارتباط با فرسودگی در بافت مورد ارزیابی قرار گرفتند. با استفاده از آنالیزهای مکانی - فضایی داده ها و همچنین با توجه به نگرش مهندسین و کارشناسان شهرداری هر یک از شاخص های مربوط در مدل (ahp)وزن دهی شده و میزان تاثیر معیارها مورد بررسی قرار داده شد. در نهایت کلیه لایه های خروجی مربوط به هر کدام از شاخص ها با بکارگیری از مدل(wiom)همپوشانی شدند و با ایجاد لایه نهایی، درجات فرسودگی در محدوده مشخص گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که در مجموع 48/58 درصد از سایت مرکزی مطالعاتی، فرسودگی متوسط به بالا دارند. از نتایج تحقیق نیز می¬توان به ارائه الگوی پیشنهادی به صورت نقشه مداخله در قطعات بافت و همچنین مواردی از جمله مقاوم سازی ساختمان های درون محدوده، بهبود کیفیت و کمیت شبکه معابر، نظام مند ساختن حرکت سواره و پیاده نظیر گسترش حمل و نقل عمومی، و کاهش ترافیک ساکن در بافت اشاره نمود.

پژوهشگران و محققان محیط زیست، شیمی، مدیریت منابع آب و مانند آن، زمان بسیاری را صرف ‏مطالعه کیفیت آب و نحوه پاکسازی آن با توجه به نوع و الگوی توزیع آلودگی می کنند. علوم مختلف ‏در پیوند با یکدیگر، به شناسایی منابع آلوده کننده آب، تعیین مقدار آلودگی با استفاده از روش های ‏گوناگون از قبیل نمونه برداری زمینی و انجام آزمایش های استاندارد بر روی نمونه ها پرداخته اند.‏ با پیشرفت فناوری، کاربرد سایر علوم در این زمینه رو به افزایش است؛ به طوری که امروزه در ‏بسیاری از کشورها، روش های دورکاوی و استفاده از تصاویر ماهواره ای برای تهیه داده اولیه موردنظر ‏برای پایش کیفیت آب، روشی مرسوم محسوب می شود. سنجنده های چند طیفی با توان تفکیک ‏بالا، امکان انجام اندازه گیری های دورکاوی در مقیاس چند متر بر روی زمین را فراهم کرده اند. ‏سامانه اطلاعات مکانی، نقش بسیار مهمی در تحلیل داده های فوق و نمایش بهینه آن ها ایفا می کند. ‏سهولت استفاده از داده ماهواره ای در سامانه اطلاعات مکانی و قابلیت پردازش و تحلیل یکپارچه در ‏یک سامانه واحد، ازجمله مزیت های تلفیق این دو روش است.‏ در این راستا، پژوهش حاضر به مطالعه کاربرد داده های ماهواره ای استر در تولید داده دما و ‏هدایت الکتریکی در سد مخزنی دز و انجام تحلیل های مکانی مختلف به همراه نمایش بهینه داده ها ‏در سامانه اطلاعات مکانی پرداخته است. مدل سازی برای داده هدایت الکتریکی‎ ‎و دما به ترتیب با ‏‏93/.‏r2=‎‏ و ??‏r2=./‎‏ انجام شده است. تحلیل های مکانی مختلف نمایش دهنده چگونگی ارتباط ‏مکانی پارامترهای مذکور در سطح مخزن سد می باشند. ‏

زلزله یکی از مخرب ترین حوادث طبیعی است و وقوع آن در مناطق شهری باعث تخریب ساختمان ها و آسیب افراد ساکن در آن می شود. یکی از اولین اقدامات پس از وقوع زلزله، امدادرسانی است. تعیین موقعیت ساختمان های آسیب دیده می تواند سرعت امدادرسانی را ارتقاء دهد. از جمله منابع اصلی در تهیه نقشه تخریب ساختمان ها، علم سنجش از دور و سیستم های اطلاعات مکانی می باشد. هدف از این پایان نامه شناسایی و ارزیابی درجه تخریب ساختمان ها پس از وقوع زلزله با استفاده از داده های سنجش از دور و سیستم اطلاعات مکانی می باشد. بر این اساس در این پایان نامه روشی کارآمد، جهت شناسایی و ارزیابی ساختمان های تخریب شده پس از زلزله با بهره گیری از توصیفگرهای موضعی در تصاویر ماهواره ای بزرگ مقیاس ارائه شده است. شیوه کار بدین صورت می باشد که با استفاده از نقشه موجود موقعیت ساختمان ها بر روی تصاویر قبل و بعد از زلزله مشخص شده و در ادامه توصیفگرهای موضعی مربوطه جهت توصیف توزیع درجات خاکستری و بافت مربوط به هر ساختمان استخراج شده و هر توصیفگر با استفاده از معیار فاصله ی اقلیدسی مقایسه می گردد ودر انتها با روش استانه گذاری otsu نسبت به تعیین وضعیت ساختمان ها از لحاظ میزان تخریب در چهار درجه سالم تا تخریب ناچیز، تخریب متوسط، تخریب سنگین و ویران اقدام می گردد. پس از تعیین درجات تخریب با استفاده از تحلیلی هایی موسوم به آمار مکانی به بررسی الگوی پراکندگی ابنیه تخریب شده از جمله خوشه بندی تخریب ها، جهت و مرکزیت آن ها به عنوان تحلیل های خاص در حوزه اطلاعات مکانی می پردازیم. در این تحقیق جهت ارزیابی کمی و کیفی روش پیشنهادی نسبت به تعیین وضعیت ساختمان های تخریب شده زلزله بم با تصاویر ماهواره ای quickbird موجود اقدام گردید. در ارزیابی کمی روش ارائه شده تعداد 138 ساختمان در منطقه مورد مطالعه با تفسیر چشمی تعیین وضعیت شد و با نتایج به دست آمده از روش پیشنهادی مقایسه گردید. روش پیشنهادی با دقت کلی 98/78 % وضعیت ساختمان ها را با استفاده از تصاویر قبل و بعد از زلزله تعیین می کند. این میزان دقت بیانگر عملکرد مناسب روش پیشنهادی در شناسایی و ارزیابی میزان تخریب ساختمان ها پس از زلزله می باشد.

ایران با وجود داشتن شهرهای بزرگ و پرجمعیت با خطر بالای زلزله مواجه است. مخصوصا، پیش بینی می شود در صورت وقوع زلزله ای شدید در تهران، تلفات جانی و مالی و تخریب ساختمان ها بسیار زیاد خواهد بود. مطالعات در زمینه مدیریت پس از سوانح نشان داده اند که در بسیاری موارد، بویژه در مناطق شهری و توسعه یافته تر، بهسازی و بازسازی بعد از سانحه، پیچیده و کند می شود. در این حالت، تهیه مسکن پس از مرحله اسکان اضطراری، مشکل اصلی می گردد. لذا تحقیق پیش رو، نیازهای اسکان بازماندگان پس از زلزله ای احتمالی را در نظر گرفته و با در نظر گرفتن ضوابط و استانداردهای موجود مدیریت بحران، تسهیلات لازم جهت شناخت مکان های مناسب اسکان موقت را فراهم می آورد، به طوری که در صورت وقوع حادثه، امکان برقراری سریع اردوگاه ها برای زلزله زدگان میسر گردد. برای رسیدن به این هدف، مکان یابی و همچنین ارزیابی توزیع مکان ها، با استفاده از معیارهای متعدد و با بهره جستن از سیستم های اطلاعات مکانی gis و نرم افزار کاربردی arcgis 9.3 در این زمینه، منطق فازی جهت فازی سازی، امکانات تحلیل سلسله مراتبی ahp جهت وزن دهی و روش ترکیب وزنی خطی جهت ترکیب معیار ها صورت گرفته است. نتیجه این کار، پیشنهاد چندین ناحیه مناسب جهت اسکان موقت و بررسی تاثیرات معیارها بر مکان یابی پیش رو بود و همین طور مشخص گردید، که داده تراکم جمعیتی دارای بیشترین تاثیر در انتخاب نهایی اردوگاه ها می باشد